W sobotę 14 listopada 2020 roku startuje kolejna edycja Festiwalu Fotografii Analogowej “Skofot”. W tym roku wszystkie spotkania z artystami będziemy transmitować online, na żywo na naszym profilu facebook: Skofot. Główną ideą festiwalu jest spotkanie i dyskusja. Zapraszani goście podczas autorskich prezentacji dzielą się z publicznością swoją “filozofią” analoga. Skofot to nie lekcja historii czy technologii… to odkrywanie współczesnej fotografii analogowej.
Festiwal organizowany jest już od sześciu lat w Skoczowskim Teatrze Elektrycznym. Jego pomysłodawcą i organizatorem jest Jerzy Rzechanek oraz Stowarzyszenie “Wrzos” z Skoczowa. Festiwal finansowany jest z budżetu Miasta Skoczów. Jest objęty patronatem Burmistrza Miasta Skoczów oraz Związku Polskich Artystów Fotografików — Okręg Śląski.
Pozdrawiam, Jerzy Rzechanek
Wernisaż wystawy odbędzie się o godz. 18.00 w czwartek 15 października 2020 w Galerii Trójkąt w Kole Pałacu Schoena Muzeum w Sosnowcu. Wystawa będzie prezentowana do 15 listopada. Projekt i wystawa zostały zorganizowane w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Sosnowca w dziedzinie kultury.
„Album do negatywów”
Negatyw, „ciało fotografii” – niezależny obiekt, który niesie w sobie zapis światła, minionej chwili a być może nawet energii z dawnych wydarzeń. Kruche tworzywo powoduje, że nie trzeba wiele aby utracić raz na zawsze zapisany na nim obraz. Negatywy są podatne na uszkodzenia, starzeją się i – jeśli są przechowywane w zły sposób – obraz na nich może nawet zniknąć. Współcześnie często w fotografii są pomijane – fotografia cyfrowa nie bazuje na procesie negatywowo-pozytywowym – moim zdaniem nie powinno się jednak zapomnieć o tym jak istotny jest on dla całego medium.
„Album do negatywów” to projekt twórczy i badawczy, skupiony na cielesności fotografii, na obiekcie jakim jest negatyw i na tym co wokół niego. Tytuł odnosi się do charakterystycznego zapisu, umieszczanego na kartonowych tekach do przechowywania negatywów fotograficznych. W założeniach, które mi przyświecały i sposobie pracy jaki przyjąłem, bliska mi była myśl i koncepcja „Archeologii fotografii” Jerzego Lewczyńskiego. To jego postawa wobec fotografii ogólnie, ale i negatywu w szczególności, określiła mój sposób postrzegania dziedziny, którą się zajmuję. Badawcza strona projektu próbuje konfrontować myśl Lewczyńskiego z współczesnym podejściem do ponownego wykorzystania znalezionych, porzuconych i osieroconych materiałów fotograficznych.
Negatyw fotograficzny jest przeze mnie traktowany jako obiekt o podwójnej naturze – po pierwsze, jako nośnik obrazu fotograficznego (autentyczny świadek minionych wydarzeń), po drugie jako obiekt integralny sam w sobie (którego historia objawia się w postaci rys, uszkodzeń, notatek autora). Dwojakie znaczenie negatywu zachęca do pogłębionej pracy twórczej i teoretycznej.
Negatyw symbolicznie przenosi nas w czasie, ale dla mnie jest także światem samym w sobie. Za każdym razem kiedy biorę do ręki szklaną szybkę, papier światłoczuły lub kawałek taśmy celuloidowej wkraczam na nieznane ścieżki. Jednego mogę być pewien – na pewno odkryję coś czego nie znałem, czego wcześniej nie dostrzegałem.
Ważnym elementem projektu było również skonfrontowanie podejścia kolekcjonera i badacza z tym, reprezentowanym przez instytucje. Niezwykle gościnny okazał się tu Pałac Schoena i jego dział Historii i Kultury Miasta, w którym blisko połowa obiektów to fotografie i negatywy fotograficzne. W trakcie pracy nad „Albumem do negatywów” mogłem poznać specyfikę kolekcji i archiwum muzealnego, co rozbudowało mój sposób myślenia o materii fotografii.
Kamil Myszkowski
Praca twórcza i badawcza oraz przygotowanie wystawy nie byłoby możliwe bez wsparcia i mecenatu. Projekt i wystawa zostały zorganizowane w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Sosnowca.
Kamil Myszkowski – Artysta fotografik, twórca instalacji i wideo, kolekcjoner fotografii i starych negatywów, kurator wystaw fotograficznych i historycznych, animator życia kulturalnego. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski. Członek Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami. Doktorant w Instytucie Nauk o Kulturze na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Stypendysta Prezydenta Miasta Sosnowca w Dziedzinie Kultury w 2020 roku. Nauczyciel fotografii. Uczestniczy w działaniach jaworznickiej Szkoły Widzenia oraz Grupy 999. Prowadzi warsztaty fotograficzne dla różnych instytucji. Jego prace znajdują się w zbiorach instytucji i kolekcjach prywatnych.
Związek Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski oraz Centrum Kultury Śląskiej w Nakle Śląskim zapraszają 16 października 2020 roku o godz. 18.00 na wernisaż zbiorowej wystawy fotografii członków ZPAF Okręg Śląski “Kolorowy konterfekt” z cyklu “Świadomość kadru”. Wernisaż odbędzie się w Centrum Kultury Śląskiej w Nakle Śląskim przy ul. Parkowej 1. Wystawę można oglądaċ do 15 listopada 2020 od wtorku do piątku w godzinach 12.00 – 17.00 oraz w soboty – niedziele w godzinach 11.00 – 17.00. Kuratorzy wystawy Arkadiusz Ławrywianiec, Beata Mendrek. Serdecznie zapraszamy.
Ryszard Czernow
Jakub Gadek
Krzysztof Gołuch
Marcin Górski
Antoni Kreis
Katarzyna Łata
Arkadiusz Ławrywianiec
Beata Mendrek
Halina Morcinek
Zbigniew Sawicz
Bolesław Stachow
Timm Stütz
Barbara Szewczyk-Szelka
Janusz Wojcieszak
Wystawa „Kolorowy konterfekt” jest drugą z cyklu wystaw „Świadomość kadru”. Pierwszą pokazaliśmy w 2019 roku pt. „Świadomość ciała”.
Historia fotografii pokazuje, że praktycznie od samego jej wynalezienia portret ma bardzo mocną pozycję. David Octavius Hill oraz Robert Adamson zrealizowali od 1843 do 1847 roku portret zbiorowy ponad 450 osób Wolnego Kościoła Szkocji, Gaspard Felix Tournachon znany jako Nadar od 1860 roku prowadził bardzo dobrze prosperujące atelier. Julia Margaret Cameron, Andrej Karelin z Niżnego Nowogrodu oraz wspomniani wcześniej artyuści, to nieliczne przykłady twórców działających w obszarze konterfektu.
Portret, podobizna, konterfekt (fr. portrait; łac. protrahere – wydobyć na światło dzienne, wyjawiać, pokazać; contrafacere – naśladować) – artystyczny wizerunek (malarski, rzeźbiarski, graficzny, rysunkowy) konkretnej osoby lub grupy osób, ukazujący zewnętrzne podobieństwo oraz niekiedy cechy charakteru portretowanych.
Powyższą definicję portretu podaje portal Wikipedia. Jestem przekonany, że portret to znacznie więcej. Portret to przede wszystkim próba zagłębienia się w drugiego człowieka, w jego nastrój, charakter, stan emocjonalny w chwili robienia zdjęcia. Czasami tym drugim człowiekiem jesteśmy my sami, jak w autoportrecie Janusza Wojcieszaka. Mam przekonanie, że niezależnie od tego czy fotografujemy kogoś, czy samego siebie, zawsze większa lub mniejsza część nas jest zawarta w przedstawianym obrazie. Postanowiłem w tej edycji zaproponować zmierzenie się z szeroko rozumianą fotografią wizerunku, ale w ograniczeniu do fotografii wykonanej w kolorze. Czternastu autorów stosując różnorodne techniki i zabiegi formalne pokazuje jak silnie działa na odbiorcę portret.
Arkadiusz Ławrywianiec 2020
Prezentowane prace zatytułowałem Awatar; są one częścią cyklu Martwe z natury który powstaje już od kilku lat i ciągle się rozwija. Cykl ten opisuje świat materii ożywionej, jak i tej nieożywionej, ale potencjalnie żywej. Na swoich obrazach pokazuję jak duże możliwości „kreacyjne” tkwią w otaczającym nas świecie materii, która cały czas jest w ciągłej przemianie, tworząc coraz to nowe zaskakujące formy; aby na koniec powrócić do punktu wyjścia w nieustannej karuzeli życia i śmierci.
Prace swoje określam terminem cybergrafia, gdyż uważam że nie są to w pełni obrazy fotograficzne. Noszą one cechy obrazów fotorealistycznych lecz w wyniku szeregu modyfikacji stały się całkowicie czymś innym. Utraciły cechę klasycznej fotografii dla której podstawowym warunkiem jest istnienie w realnym świecie obiektów które ukazują. Innymi słowy, światy pokazywane na moich cybergrafiach realnie nie istnieją i nie istniały. Zbudowane są natomiast z cząstek i fragmentów obrazów ukazujących świat prawdziwy
i gdzieś kiedyś istniejący. Opisując swoją metodę twórczą zwykłem mówić, że ja nie fotografuję lecz posługuję się fotografią. Fotografia jest dla mnie tworzywem, pewnego rodzaju budulcem z którego w procesie cyfrowych kompilacji powstaje ostateczny obraz.
Obecna prezentacja moich prac jest substytutem, namiastką – suplementem, tego co można będzie zobaczyć na planowanej niebawem wystawie indywidualnej. Ta zbiorowa wystawa jest jednak dla mnie ciekawym eksperymentem w którym niewielka część moich cybergrafii zostanie skonfrontowana z odbiorcą.
Prof.UŚ dr hab. Ryszard Czernow, artysta multimedialny. Z wykształcenia operator filmowy.Profesor Szkoły Filmowej im.Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od roku 1994 jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Fotografią twórczą zajmuje się od początku lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku. Prekursor twórczego wykorzystania technik cyfrowych w fotografii; autor terminu Cybergrafia.
Zrealizował szereg wystaw indywidualnych w czołowych polskich galeriach, gdzie prezentował swoje cykle:„Obraz w kamieniu” (2018 pierwsza edycja), „Martwe z natury” (2016 pierwsza edycja), „Świat z cegieł” (2011), „Ostatni śnieg — przemiany” (2011), „Dygresje” (2010), „Światło i kamień” (2009), Autorska wystaw plakatów (2007), „Fotografia ?” (2006), „Tryptyki” (2005), „Poznałem Go” (2005), „Bramy do…” (2005), „Mury Kazimierza” (2002), „Cybergrafia” (2001), „Kim byłem — byłem sobie” (1995), „Ślady” (1993), „Lata Świetlne” (1983).
W swojej twórczości szczególną uwagę poświęca współczesnej symbolice wanitatywnej, opisując otaczający nas świat materii ożywionej i nieożywionej, która pod wpływem czasu ulega nieustannej przemianie. Obrazy swoje określa terminem Cybergrafia, gdyż w wyniku szeregu modyfikacji utraciły one cechy klasycznej fotografii. Realizowane projekty artystyczne prezentuje w formie wielkoformatowych fotorealistycznych wydruków oraz w formie kompozycji sono-wizualnych, gdzie dźwięk obok obrazustaje się równoprawnym środkiem wyrazu.
Od wielu lat Ryszard Czernow zajmuje się także projektowaniem graficznym. W jego projektach szczególną rolę odgrywa bardzo subiektywna autorska fotografia. Jest twórcą plakatów do wielu filmów fabularnych między innymi takich reżyserów, jak: Krzysztof Zanussi, Agnieszka Holland, Feliks Falk, Jan Jakub Kolski, Jan Kidawa Błoński oraz do spektakli teatralnych w Teatrze Juliusza Słowackiego w Krakowie itd. Jako reżyser i operator zrealizował także szereg teledysków dla kultowych polskich grup muzycznych, takich jak “Republika”, “Dżem”, “Golec uOrkiestra”, Irka Dudka itd.
Przedstawiony zestaw prac to zbiór bardzo różnorodnych portretów, charakteryzujących się jednak jedną wspólną cechą – we wszystkich fotografiach istotną rolę odgrywają kolory. Niezależnie od tego czy są to kolory bardzo jaskrawe czy stonowane, to one budują nastrój każdego obrazu i pozwalają wyrobić sobie zdanie na temat portretowanej osoby oraz uchwyconej sytuacji.
Jakub Tadeusz Gadek urodzony w Łodzi. Mieszkał w wielu miejscach w Polsce i za granicą. Obecnie osiadł w okolicach Puszczy Kozienickiej. Magister matematyki stosowanej, doktor informatyki, ukończył studia podyplomowe z fotografii na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Otwarte Studium Fotografii przy Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Interesuje go szerokie spektrum działań artystycznych. Fotografia dla niego to migawkowe zapiski subiektywnego odczuwania otaczającej rzeczywistości – często niejednoznacznej i melancholijnej. Utrwalone fragmenty codzienności wyrywane są z oryginalnego kontekstu i otrzymują nowe znaczenie, nadawane im przez fotograficzny kadr. Taki sposób patrzenia, podkreśla “dziwność” przedstawionych sytuacji – sytuacji na krawędzi tego, co realne i nierealne. A rzeczywistość zyskuje paradoksalny wymiar. Informacje na temat przesłanych prac.
Tekst kuratorski:
Pośród wielu egzystencjalnych pytań, z jakimi mierzymy się podczas naszego życia, to jedno wydaje się być najważniejsze – w jakim celu co? Świata nie obchodzi nasze zdanie na temat własnych narodzin czy śmierci. Żyjemy zgodnie regułami, na które nie mamy wpływu, a jedyne co możemy zrobić, to starać się je zrozumieć. Wszystko czego doznamy pomiędzy punktem początkowym i końcowym, składa się na nasze życie. Wypełniamy je walką o cel, a nasze osiągnięcia czyli majątek, tytuły, potomstwo, oddalają nas od pustki i bezsensu bycia. Niepełnosprawni to ludzie, dla których ta fundamentalna potrzeba — nadania swojemu życiu sensu, jest szczególnie ważna. Nie mogąc ścigać się w walce o osiągnięcia z tak zwanymi sprawnymi, wydają się być na straconej pozycji. Nic bardziej mylnego. Praca to jedna z podstawowych wartości w ich życiu. Potrafi przynieść zmęczenie, ale i satysfakcję. Zabiera czas, oddając w zamian poczucie bycia potrzebnym, przydatnym, istotnym. Dzięki niej mogą być z siebie dumni zyskując nagrodę nieprzeliczalną na żadną walutę świata – poczucie godności. Zoptymalizowany świat, w którym żyjemy dąży do minimalizacji wysiłków i maksymalizacji efektów. Już dziś roboty przejmują zawody, które do tej pory wykonywali ludzie. Punkt ciężkości przenosi się z pracy na konsumpcję. Powszechnie akceptowanym ideałem jest pracować jak najmniej, zarabiać jak najwięcej i przede wszystkim konsumować.Na tym tle cykl fotografii Krzysztofa Gołucha dokumentujący pracę osób niepełnosprawnych jest refleksją nad przeznaczeniem człowieka. Statyczne postacie ze zdjęć są jakby zatrzymane w czasie. Nikt tutaj nie biegnie, nie spieszy się, nie walczy z czasem. Niespieszna praca, otoczona barwą i oblana światłem, nie ma tu końca. Nie znajdziemy tutaj nic zbytecznego a czystą kompozycję buduje kolor. Autor od ponad piętnastu lat zajmuje się w swojej twórczości tematyką niepełnosprawności. Nie jest to jednak zimna relacja obserwatora przychodzącego z zewnątrz lecz bliski, emocjonalny i delikatny sposób patrzenia artysty. Fotografia Krzysztofa Gołucha ewoluował stopniowo. Jego cykl Rugby (przedstawiający niepełnosprawnych sportowców ) i przede wszystkim książka fotograficzna „Co Siódmy” są zapisem długoletniej pracy, którą autor poświęcił tej tematyce. Przypomina w nich zgodnie ze statystykami, że co siódmy z nas jest osobą niepełnosprawną. Aktualny dobrostan nie znaczy wcale, że przez cały czas trwania naszego życia będziemy zdrowi. Bez wątpienia pomoc osobom niepełnosprawnym jest dla autora zdjęć życiowym posłannictwem, co potrafiło docenić jury foto konkursu Unii Europejskiej, w którym to Krzysztof Gołuch otrzymał pierwszą nagrodę. Zdjęcia z cyklu „Hotel” powstały w ciągu 3 lat Zakładzie Aktywności Zawodowej w Katowicach. Przedstawiają osoby niepełnosprawne zatrudnione w specjalnie do tego celu stworzonym Hotelu. Wszyscy pracownicy za wykonywaną prace otrzymują wynagrodzenie.
Krzysztof Gołuch w swej opowieści o niepełnosprawnych ujawnia, w jaki sposób praca nadaje życiu człowieka cel. Dzięki temu droga nie jest już taka ciężka i wyczerpująca.
Michał Szalast
Opis projektu autora : „Hotel”
Śląsk to miejsce, gdzie praca jest ściśle powiązana z życiem społecznym ludzi mieszkających na tej ziemi. Ślązacy są znani z ciężkiej pracy w kopalniach, hutach oraz w przemyśle ciężkim, który do niedawna królował na Śląsku. W wielu opracowaniach możemy spotkać się z określeniem- „śląski etos pracy”. Pracować na Śląsku musiał każdy, choć do niedawna funkcjonowali także ludzie niepełnosprawni, którzy pomimo chęci i zaangażowania nie mogli pracować. Wiele osób niepełnosprawnych intelektualnie ze względu na swoje ograniczenia nie może wykonywać pracy zawodowej. Od kilu lat w Polsce, jak również i na Śląsku, powstają różnorodne miejsca, w których osoby niepełnosprawne mogą pracować. Jednymi z takich miejsc są Zakłady Aktywności Zawodowej jak na przykład św. Marcin w Katowicach, zatrudniający osoby niepełnosprawne. Zakład Aktywności Zawodowej, prowadzi hotel oraz świadczy usługi gastronomiczne. To miejsce, daje pracę, rehabilitację osobom niepełnosprawnym. Podjęcie pracy dla nich jest kolejnym etapem trudnej drogi, jaką muszą pokonać w swoim życiu, by normalnie żyć.
Krzysztof Gołuch — urodzony w Rudzie Śląskiej. Mieszka i pracuje w Knurowie. Absolwent Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach — Wydziału Pedagogiki i Psychologii, Akademii Humanistyczno-Technicznej w Bielsku Białej oraz Uniwersytetu Śląskiego Instytutu Twórczej Fotografii w Opawie (Czechy). Obecnie student studiów doktoranckich na tejże uczelni. Nagrodzony „Laurem Knurowa” w 2009 roku. Dwukrotny stypendysta Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury w latach: 2008 i 2014. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Laureat wielu konkursów fotograficznych w kraju i zagranicą. Zajmuje się fotografią dokumentalną i reportażową, której głównym tematem jest człowiek, autor książki fotograficznej „Co siódmy”.
Prace z serii: Iron Lion Zion. Etiopia to kolebka ludzkości: ojczyzna pramatki ludzkości — Lucy, plemion z doliny Omo, mnichów z Lalibeli oraz niezłomnego Haile Selassie. Wydaje się, że burzliwa epoka niepokojów ostatniego stulecia dobiegła końca i Etiopia otworzyła się na świat, na naukowców i turystów zainteresowanych głównie jej przeszłością — znaleziskami archeologicznymi, plemionami Hammar i Karo, przesyconymi klimatem średniowiecza klasztorami oraz zapierającymi dech w piersiach pejzażami. Ta dumna kraina o skomplikowanej historii zdaje się wchodzić w nową erę i poszukuje miejsca dla siebie we współczesnym i nowoczesnym świecie. Niełatwe to zadanie dla jednego z największych i najliczniej zaludnionych, a mimo tego wciąż jednego z najuboższych krajów świata.
Czy Etiopczycy znów będą trwali jak żelazny lew Judy w Syjonie?
Czy Etiopia znów stanie się Syjonem dla swego ludu?
Marcin Górski fotograf, kurator i popularyzator fotografii.
Współzałożyciel i prezes Gliwickiego Domu Fotografii, współautor The F Blog i blogu Miejsce Fotografii, członek portugalskich grup Fotoalternativa i Agencia Calipo, Kolektywu KGF, członek redakcji Fotoindexu, współpracownik magazynów Dilema i Camera.doc. Członek Okręgu Śląskiego ZPAF (1124). Jego prace były pokazywane na ponad 50 wystawach indywidualnych i zbiorowych w m. in. Polsce, Francji, Portugalii, Szwecji, Japonii, USA i na Bałkanach. Autor i współautor kilku książek fotograficznych w Polsce, Portugalii i Iranie. Autor i współautor projektów foto-dokumentalnych i foto-socjologicznych poświęconych zanikającym tradycjom i społecznościom lokalnym – Madeiro, Quaresma, Fado i Balcerek. Tworzone metodami tradycyjnymi, z pomocą aparatów średnio- i wielkoformatowych.
Zestaw portretów „Where are You, Andy?” to fragment dużego cyklu, zarówno treścią, jak i formą nawiązujący do stylu spopularyzowanego w latach 60 i 70-tych XX wieku m.in. przez Andy Worhola, zwanego „pop artem”. Fotografia, w swej niewiele ponad 150-letniej historii, dość szybko reagowała na trendy i mody obowiązujące w sztuce światowej. Jednak w przypadku pop artu była raczej tworzywem do budowania obrazów przez artystów, niż sama w sobie nawiązywała do tego stylu, choć moim zdaniem jest idealnym środkiem wyrazu dla twórców chcących wypowiadać się w tym stylu. Postanowiłem spróbować…
Antoni Kreis (ur. w1956 r. w Chorzowie) – artysta fotografik, członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików, członek Zarządu Okręgu Śląskiego ZPAF, przewodniczący Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej opiniującej kandydatów na członków ZPAF. Instruktor filmu i fotografii MKiS kat. I. W 1980 r. etatowy fotoreporter Zarządu Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ Solidarność w Katowicach czego efektem były kłopoty osobiste, niechęć do polityków oraz szacunek dla fotografów podejmujących trudne tematy. Wielokrotnie w życiu zdradzany przez fotografię, bez skrupułów zdradzał ją z poezją, muzyką, malarstwem i filmem. Fotografuje od zawsze, ale tylko to co go zainteresuje. Nie lubi fotografii nudnej i schematycznej. Jego twórczość, zdaniem krytyków jest trudna do jednoznacznego zakwalifikowania: często zmienia zainteresowania – od klasycznego portretu, poprzez reportaż, pejzaż aż po nurt awangardowy. Ma opinię twórcy nieprzewidywalnego. Sam o sobie mówi, że „obserwuje i kolekcjonuje emocje i obrazy…”.
“Miniatura o miniaturze.
Podobno należy oglądać świat w odpowiedniej odległości od ognia, stąpając po
twardej ziemi, z nadzieją, że nie zabraknie wody i powietrza. Wtedy dziać się będzie
zwyczajnie, w miarę prosto i bez nadmiaru wątpliwości. Żywioły są jednak kapryśne i
zmienne, zabiegają o dostęp do uczuć i wchodzą w drogę oczekiwaniom. Wróżą
niewiele pewności, pomieszanie nastrojów, zmienne kolory, opozycje, brak
kompozycji, niedostatek dystansu i nieustanny konflikt. Fotografia nie ma łatwiej, a
jednak nie potrzebuje opowiadać się za żadną stroną i każdej dochowuje wierności.
Jesteśmy pewni, że miniaturowy autoportret we wnętrzu żywiołu o niczym nie pragnie
przekonywać i żadnej zbyt łatwej prawdy nie przekazuje. Dzieje się tak zawsze, gdy
woda i ogień, a również powietrze i ziemia, a nawet jej skrawek, dzielą się z ludźmi
własną naturą i tym, co tylko same o sobie wiedzą.”
Piotr Zaczkowski
Katarzyna Łata artysta plastyk, fotografik. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Grafiki w Katowicach. Kuratorka czterech Galerii Miasta Ogrodów w Katowicach i wykładowca fotografii. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Związku Polskich Artystów Fotografików (2002–2005: wiceprezes ds. artystycznych Okręgu Śląskiego ZPAF; 2005–2017 (przez cztery kolejnekadencje): prezes Okręgu Śląskiego ZPAF; od 2017 członek Rady Artystycznej ZPAF). W latach 2000–2017 była kuratorką Galerii KATOWICE ZPAF. Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych, kilkudziesięciu zbiorowych oraz happeningów fotograficznych, redaktor książek fotograficznych i koordynator projektów dokumentujących Śląsk. Kuratorka ponad 300 wystaw, jurorka licznych konkursów fotograficznych i przeglądów portfolio.
W 2010 roku otrzymała nagrodę Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia twórcze i wkład w rozwój polskiej kultury, a w roku 2017 Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Prace Katarzyny Łaty znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Fototeki ZPAF w Warszawie, Śląskiej Kolekcji Fotografii Artystycznej w Katowicach, Muzeum Miejskiego w Sosnowcu oraz w kolekcjach prywatnych w Niemczech, Francji, USA i w Polsce.
Fotografie z cyklu „Tajemnice pracowni”: Tadeusz Michał Siara i Andrzej Urbanowicz.
Pracownia artysty to… wciąż brzmi tajemniczo. Przede wszystkim dla laików, ale i dla samych twórców, dla których to nie tylko miejsce pracy, ale także przestrzeń intymnego kontaktu z własnymi przemyśleniami i samotnego poszukiwania inspiracji. […] Żeby oddać charakter tak bardzo nietypowych miejsc, a przede wszystkim pokazać ich gospodarzy, rzadko wystarczała jedna wizyta. Przy okazji owych specyficznych sesji zdjęciowych toczyły się przecież także długie, czasem wręcz burzliwe, dyskusje. O sztuce w ogóle, o kondycji sztuki współczesnej, a w końcu – o życiu jako takim, bo robiło się kameralnie i obydwie strony, fotografa i fotografowanego, zaczynała łączyć nić zaufania i wzajemnej życzliwości.
Henryka Wach-Malicka
Arkadiusz Ławrywianiec ur. 19.01.1967 w Opolu. Jest absolwentem Wyższej
Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Fotografią zajmuje od 1986 roku, kiedy to wykonał własnoręcznie pierwszą odbitkę. W latach 1994–2015 pracował w Dzienniku Zachodnim jako fotoreporter. Od 2016 roku współpracuje z Polską Agencją Fotografów Forum. Studiuje w Instytucie Twórczej Fotografii Uniwersytetu Śląskiego w Opawie (Czechy). Od 2009 uczy w Policealnej Szkole Fotograficznej Fotoedukacja w Katowicach. Od 2010 jest członkiem ZPAF. Od 2017 roku pełni funkcję Prezesa Zarządu Związku Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski, a zarazem jest członkiem Zarządu Głównego ZPAF. Autor i współautor wystaw w Polsce i za granicą (Francja, Czechy, Macedonia, Niemcy). W latach 2011 i 2013 był stypendystą Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury. W 2011 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Katowice w dziedzinie kultury. Jest
pomysłodawcą cyklu wystaw międzynarodowych „OKO Ostrava – Katowice – Opava”. Prowadzi cykl spotkań pt „Porozmawiajmy o…” w Galerii Katowice ZPAF Okręg Śląski. Jest współautorem reaktywowanego konkursu Śląska Fotografia Prasowa organizowanego prze Bibliotekę Śląską, w którym to konkursie w latach 2006, 2017, 2018 i 2019 był jurorem, a w 2020 roku przewodniczącym jury. Zajmuje się głównie reportażem i dokumentem fotograficznym. Jest autorem albumów fotograficznych: „Tajemnice pracowni” i „Kiduszin Nisuin”.
www.areklawrywianiec.com
Zasypiam, spokojnie, zamykam oczy a pod powieki zabieram kolory marzeń…
Beata Mendrek w latach 2003 — 2006 założycielka i uczestniczka działań Grupy Fotograficznej NATECHWILE, od 2015 roku koordynatorka NATECHWILE PROJEKT dla młodych twórców. Od roku 2009 wykładowca w szkołach fotografii, między innymi Fotoedukacja w Katowicach. Wykładowca i organizatorka kursów i warsztatów fotograficznych. Od 2002 roku organizatorka i współorganizatorka wielu wystaw i projektów artystycznych, między innymi współpraca z Galerią Katowice ZPAF Okręg Śląski, Galerią Szyb Wilson, Galerią Czakram w Katowicach. W 2004 r. współorganizatorka Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Wizualnych EWNS w Katowicach. Zawodowo zajmuje się fotografią i projektowaniem graficznym. Członek Związku od 2008 roku.
www.horyzonty.net
„Portret w naturze“
Halina Morcinek — absolwentka Wyższego Studium Fotografii w Jeleniej Górze. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików Okręgu Śląskiego. Członek WBK Werkkreis Bildender Künstler przy Forum Kunst & Architektur w Essen. Współzałożycielka i animatorka Grupy 999. Związana z nurtem tzw. fotografii czystej. Interesuje ją aspekt dokumentalny fotografii w szerokim znaczeniu: od rejestracji stanów faktycznych aż do kreacji. Zajmuje się zapisem sytuacji chwilowych, wizualnie
efemerycznych, nieistniejących obiektywnie, przywołanych do istnienia poprzez fotografię
i dla fotografii. Ważniejsze wystawy indywidualne: Sen, nie sen (1997), Miejsca niczyje (2005), Autoportret (2008), Współczesna Arka Noego (2014), Pinhole 1:1 (2018) i (2020). Uczestniczy w wystawach zbiorowych Okręgu Śląskiego ZPAF, Jeleniogórskiego Centrum Kultury oraz w wystawach towarzyszących Biennale Fotografii Górskiej, Kontakty c.d. BWA w Jeleniej Górze, Grupy 999, Grupy WBK w Essen.
Portret zawsze mocno wypełniał moją twórczość. Obok fotoreportażu jest dla mnie najważniejszy w fotografii. Na wystawie pokazuję portrety dwóch artystów: pianisty Piotra Palecznego oraz Eugeniusz Knapika kompozytora i pianisty. Obie fotografie są sygnowane autografami twórców.
Zbigniew Sawicz urodził się 8 października 1939 r. w Bolechowie na Kresach, powiat Dolina, województwo stanisławowskie. Jest absolwentem Politechniki Śląskiej w Gliwicach (1967). W 1972 roku został członkiem Katowickiego Towarzystwa Fotograficznego, a następnie, przez 11 lat, był jego prezesem. Od 1990 roku należy do Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1991–1998 był prezesem Okręgu Śląskiego ZPAF, do 2002 roku – wiceprezesem do spraw organizacyjnych, a przewodniczącym komisji rewizyjnej do 2005 r. Od 1978 r. uczestniczył w organizacji ruchu fotograficznego na Śląsku jako komisarz wielu imprez fotograficznych. Był uczestnikiem kilkunastu sympozjów i seminariów poświęconych fotografii, uczestnikiem Ogólnopolskich Plenerów Fotograficznych, kursów II stopnia organizowanych m.in. przez Ministerstwo Kultury i Sztuki. Zasiadał również w ogólnopolskich gremiach fotograficznych — w latach 1979 — 1989 był wiceprzewodniczącym ds. artystycznych Prezydium Rady Federacji Amatorskich Stowarzyszeń Fotograficznych w Polsce. Był także członkiem Społecznej Rady Kultury przy Ministrze Górnictwa i Energetyki, przewodniczył zespołowi ds. fotografii Wojewódzkiej Komisji kwalifikowania Instruktorów Ruchu Fotograficznego przy Wojewódzkim Ośrodku Kultury w Katowickim. Został również zaproszony do prac w Ogólnopolskim Komitecie Organizacyjnym Obchodów 150-lecia Fotografii (1987–1989). Od 2002 r. jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy RP. Przez kilka dziesięcioleci był współpracownikiem ogólnopolskich tygodników „Panorama” i tygodnika „Ekran”, branżowego ‚„Foto-Magazynu”, regionalnej prasy codziennej i technicznej. Od 1996 r. związany jest z ukazującym się w Katowicach miesięcznikiem społeczno-kulturalnym „Śląsk”. Ponadto jego zdjęcia zamieszczane są w licznych katalogach wystaw plastycznych, fotograficznych, folderach branżowych i kalendarzach. Współpracuje z wieloma wydawnictwami w kraju. Zdjęcia jego autorstwa znajdują się w kilkudziesięciu publikacjach książkowych i albumach fotografii. Od 1979 r. zaprezentował kilkadziesiąt wystaw indywidualnych. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych. W 2017 r. został zaproszony z wykładem do udziału w Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej pt. „Konteksty współczesnej fotografii w Polsce 1947–2017”, której organizatorem był Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego.
„Portret Współczesny”. Zadaniem portretu jest przedstawienie, oddanie, pokazanie w obrazie, skomplikowanej osobowości człowieka. Współczesność wymaga by pokazać tych ludzi w aktualnej technice i formie, w dzisiejszym wyrazie artystycznym i nie podporzątkowywać się gustom osób portretowanych. Osoby, persony, indywidua nie żyją w samotności, nie są wyizolowani, stąd w tej wystawie występuje uwikłanie portretowanych w anegdotę, w fabułę obrazową. Wystawa przedstawia obrazy, które reprezentują kierunki i trendy we współczesnym portretowaniu.
Bolesław Stachow
Bolesław Stachow urodził się 1940 r. w Grzymałowie na Podolu. Od 60. lat mieszka i pracuje w Raciborzu. Studia socjo — pedagogiczne ukończył na WSP w Opolu, a fotograficzne w Studium Fotografii i Filmu w Warszawie. Od 1974 roku należy do Związku Polskich Artystów Fotografików. Jest autorem oryginalnej teorii fotografii jako języka obrazowego. Jego prace inicjowały ogólnopolskie sympozja fotograficzne: ”Problem języka fotografii” oraz „Obraz i słowo”. W pracy twórczej najwięcej uwagi poświęcił swoim wystawom indywidualnym. W każdej z nich prezentował ważne dla siebie i sztuki problemy starając się przyczynić do ich zobrazowania. W 1985 r. M. M. Auerowie umieszczają jego sylwetkę w „ Międzynarodowej encyklopedii fotografów” wydanej w Genewie, w 1999 r. J. Lewczyński w „Antologii fotografii polskiej”, a w 2000 r. P. Pierściński w almanachu „Mistrzowie polskiego pejzażu”. Już w roku 2002 zainteresował się fotografią cyfrową i w tej konwencji powstały prace do albumów jedno-nakładowych: „Wspomnienia z pobytu na Ziemi” , ”Poezja obrazowa” i „Pamiętnik fotografika”. Napisał książkę z zakresu komunikacji wizualnej p. t. „ TEORIA JĘZYKA OBRAZOWEGO ”. Ostatnie jego wystawy to „Czas przeszły”, „Miejsce na Ziemi”, „Opowieści raciborskie” oraz „Portret współczesny”.
www.stachowart.wordpress.com/
„Zura Pirveli”
Timm Stütz urodził się w 1938 roku w Dreźnie/Niemcy. Od 1983 roku członek Szczecińskiego Towarzystwa Fotograficznego. W latach 1990–92, 1996–98 i 2000-03 prezes S.T.F. Od 1986 roku pracuje w wolnym zawodzie jako artysta fotografik, publicysta i tłumacz. W 1993 roku uzyskał tytuł. Artyste FIAP a w 2001roku Excellence FIAP. Członek honorowy Szczecińskiego Towarzystwa Fotograficznego i Związku Polskich Fotografów Przyrody. Od 2002 roku członek Związku Polskich Artystów Fotografików
timmstuetz.eu
Zdjęcie wykonano w styczniu 2020 roku w Marrakeszu (Maroko), w Jardin Majorelle, uważanym za jeden z najpiękniejszych orientalnych ogrodów świata. Gdy powietrze drga od tropikalnego gorąca, Marokańczycy szukają schronienia w tej cienistej oazie egzotycznych roślin i kolorów. To tajemniczy zakątek, gdzie nic nie jest przypadkowe. Wystarczy zaledwie chwila, by dać się uwieść przestrzeni, kształtowanej z wyczuciem piękna i harmonii współgrających szczegółów. Odrestaurowany przez Yves’a Saint Laurenta ogród to wizja malowana barwami Henriego Matisse’a, oparta na ograniczonej kolorystyce: intensywny kobalt, żółć, pomarańcz, biel oraz zieleń w kompozycjach roślinnych. W wyniku niezwykłego mariażu miłości do sztuki i roślin, powstał impresjonistyczny kalejdoskop kształtów i barw, który stanowi obecnie inspirację dla kolejnych twórców.
Barbara Szewczyk-Szelka z wykształcenia mgr ekonomiki handlu zagranicznego, z zamiłowania artysta fotografik. Od 2015 roku członek Związku Polskich Artystów Fotografików.Portrecistka. Kolekcjonerka ciekawych twarzy i ludzkich historii. Najbliższe są jej fotografia socjologiczna, dokumentalna i street photo. Fotografuje głównie w podróży. Nieustająco szuka miejsc, gdzie czas płynie wolniej albo wręcz stoi w miejscu. Fotografia jest dla niej aktem nieinterwencji. Nie aranżuje, nie reżyseruje kadrów. Jej mottem są słowa Roberta Capy: „Jeśli Twoje zdjęcia nie są dobre, to znaczy, że nie podszedłeś dostatecznie blisko”. Prezentowała swoje prace na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, krajowych i zagranicznych.
www.basza.pl
Przez pół wieku fotografuję krajobraz w różnych jego odmianach. Portret, zawsze mnie zadziwiał…Pozowany? Sytuacyjny? Czarno-biały? Kolorowy? Uznałem, że może już czas podjąć jakąś próbę.…może na początek autoportret? Jak pokazać w portretowanej twarzy emocje, skoro przez całe życie twarz nauczyła się je skutecznie skrywać. Czy kontrolowana świadomie lub podświadomie mimika twarzy jest mimo wszystko w stanie pokazać charakter portretowanej osoby ? Tak powstał ten autoportret.… i wracam do fotografii pejzażowej.
Janusz Wojcieszak, mieszkam i pracuję w Mysłowicach na Śląsku. Fotografuję pejzaż w wielu jego odmianach, czysto przyrodniczy, kulturowy, miejski i industrialny. W latach 70 ubiegłego wieku współpracowałem z prasą, głównie studencką i techniczną. Obecnie realizuję swoje projekty fotograficzne niespiesznie, poszukując spokoju, prostoty i kontemplując światło oferowane przez naturę. Niezmiennie zachwyca mnie piękno świata, które staram się pokazać w swojej fotografii, często zbliżonej do abstrakcji, czasami w minimalistycznej formie. Od czasu do czasu podejmuję krótsze lub dłuższe podróże fotograficzne, podczas których realizuję swoje projekty.Fotografia jest dla mnie obiektem materialnym, stąd każdą fotografię wykonuję obecnie jako wydruk cyfrowy. Ponieważ uczestniczę w programie Digigraphie firmy Epson, niektóre wydruki są przeze mnie osobiście certyfikowane i posiadają trwałość archiwalną. Każda kolekcjonerska fotografia posiada certyfikat, i oprócz ustalonych opisów i podpisów, jest opatrzona hologramem. Niektóre cykle składam w fotograficzne książki typu self-publishing w jednostkowym nakładzie. Staram się również zbierać fotografie, często poprzez zamianę z innymi twórcami, co obniża koszty tworzenia zbiorów. Jestem członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików oraz Związku Polskich Fotografów Przyrody. Posiadam tytuł Excelence FIAP. Zrealizowałem kilka wystaw indywidualnych: o pięknie włoskich Dolomitów, o zlikwidowanej hucie cynku, o buczynie w rezerwatach przyrody Województwa Śląskiego, o pejzażu w fotografii, o ciszy panującej na wydmach Słowińskiego Parku Narodowego, o abstrakcji współczesnej architektury przemysłowej. Brałem udział w wielu wystawach zbiorowych organizowanych przez związki do których należę. Udział w licznych konkursach przynosił mi wyróżnienia i nagrody, co zaowocowało uzyskaniem tytułu EFIAP. Szczególnie sobie cenię zdobycie I miejsca w XX Biennale Fotografii Górskiej w Jeleniej Górze w roku 2018. Nagrodzono wówczas moje dwa zestawy (tryptyki).
Polecamy wystawę “Śląska Fotografia Artystyczna”. Wernisaż wystawy oraz spotkanie z kuratorem Wojciechem Kukuczką 2 października 2020 roku o godz 18.00 w Galerii Fotografii B&B mieszczącej się w Bielsku-Białej przy ul. 1 Maja 12. Wstęp wolny. Wystawa czynna do 3 listopada 2020 roku.
Jurorzy Konkursu Fotografii Odklejonej wyłonili laureatów pierwszej edycji konkursu.
Po burzliwej, aczkolwiek owocnej dyskusji jurorzy doszli do porozumienia i wyłonili laureatów pierwszej, historycznej edycji Konkursu Fotografii Odklejonej. Tematem, z którym mierzyli się uczestnicy była PRZESTRZEŃ. Temat to bardzo popularny, a także rozległy, który daje duże możliwości interpretacji. Potwierdzeniem jest znaczne zainteresowanie uczestników, a także pokaźna ilość zgłoszeń, która do nas dotarła.
W liczbach, Konkurs przedstawia się następująco:
Zgłoszeń przyjętych łącznie: 93.
Zgłoszeń odrzuconych z przyczyn formalnych: 5.
Zgłoszeń przyjętych do konkursu: 88.
Nie liczby są jednak najważniejsze, lecz prace i tych nam nie brakło, za co serdecznie dziękujemy. Z uwagi na tak dużą liczbę ciekawych zgłoszeń jurorzy, poza nagrodą główną, zdecydowali się przyznać osobiste wyróżnienia dla tych prac, które w ich osobistym oglądzie najtrafniej interpretowały zadany temat. Nagroda główna zaś jest wynikiem wspólnej debaty i finalnego głosowania, gdyż prac nominowanych do tej nagrody było kilka.
Osobiste wyróżnienia jurorów:
PORTRETY SPOTKANE
JOANNA NOWICKA
wernisaż odbędzie się 11.09, o godzinie 18:00
w Galerii Engram (parter),
Katowice Miasto Ogrodów
Autorka o wystawie:
Niespiesznie, z otwartością, ciekawością ludzi, scenerii i sytuacji spotykam Portrety.
Piękne twarze, interesujące osobowości, ciekawe miejsca. Różnorodność mnie pociąga i fascynuje, wywołuje skojarzenia, inspiruje.
Sięgam po średnioformatowy aparat analogowy, gdyż praca w ten sposób sprzyja
skupieniu, przemyśleniu tego co chcę zrobić i po co, a powolny proces powstawania obrazu ułatwia nawiązywanie relacji z osobą portretowaną. Wreszcie estetyka tej fotografii jest mi bliższa – nie potrzebuję koloru, nie zależy mi na perfekcyjnej ostrości, i dobrze, że czasem proces naświetlania lub wywoływania zaskoczy mnie nieoczekiwanymi efektami.
Lubię te fotografie na papierze, pięknym matowym kartoniku. A stale powiększającą się kolekcję przechowuję w specjalnym czarnym pudełku z przegródkami. Mimo, że cenię bardziej papier niż ekran, powstała również strona internetowa One People Story. Ale prezentuję na niej tylko jedną fotografię, wyświetlaną przez dwa tygodnie, później następuje zmiana.
Niniejsza wystawa to druga odsłona Portretów Spotkanych, pierwsza odbyła się w
marcu 2019 w Galerii Katowice ZPAF.
Joanna Nowicka fotografuje od prawie 20 lat, od 2006 zajmuje się fotografią
zawodowo. Tworzy fotografie portretowe, fotografie architektury i wnętrz oraz ilustracje, współpracuje z firmami, instytucjami i przedstawicielami wolnych zawodów.
Należy do Związku Polskich Artystów Fotografików, ma na koncie udział w licznych
wystawach zbiorowych i indywidualnych, uczestniczy w plenerach fotograficznych.
Prowadzi Studio Portretowe mieszczące się w centrum Katowic, w którym koncetruje swoje życie zawodowe oraz artystyczne.
www.joannanowicka.com
www.onepeoplestory.com
Wystawę można obejrzeć do 18.10.2020.
Galeria jest czynna od wtorku do niedzieli, 11:00 — 19:00.
Katarzyna Łata
kurator wystawy
Polecamy 17. Festiwal Filmowy Millennium Docs Against Gravity.
Fotograf wojny:
Był świadkiem ludobójstwa w Rwandzie, fotografował też strefy wojenne. Stał się sławny, a jego najbardziej znane zdjęcia to ruiny i zgliszcza, dziecko przygotowujące zamach w Mosulu czy kobieta obserwująca morze ze zbombardowanego hotelu w Mogadiszu. Duński fotograf Jan Grarup to mistrz fotografii wojennej i laureat prestiżowych nagród fotograficznych. Podglądamy, jak wygląda jego praca, a jednocześnie wizyta u lekarza czy spotkania z rodziną. Okazuje się, że fotografia nie tylko na wojnie staje się doskonałym narzędziem do walki ze śmiercią.
Więcej informacji i bilety: https://www.filmowa.net/content/5211.html?view=event&place=1
W obiektywie popkultury:
Jego fotografie pokazywane są na całym świecie i znajdują się w stałych kolekcjach wielu prestiżowych galerii i muzeów, m.in. The National Portrait Gallery w Londynie. Nazywany geniuszem fotografii Douglas Kirkland urodził się w 1934 roku i już w wieku dwudziestu kilku lat współpracował z magazynem „Look” i „Life”. Na początku lat 60. XX wieku odniósł wielki sukces dzięki ekskluzywnym sesjom fotograficznym z Elizabeth Taylor i Marilyn Monroe. W ciągu kolejnych dekad sfotografował około 600 celebrytów, m.in. Nicole Kidman, Leonardo DiCaprio, Judy Garland, Marcello Mastroianniego, Angelinę Jolie, Pierce’a Brosnana, Audrey Hepburn czy Sharon Stone.
Więcej informacji i bilety: https://www.filmowa.net/content/5179.html?view=event&place=2
Tony Halik:
Znał wszystkich, wszystkich filmował, wszyscy chcieli z nim rozmawiać: Fidel Castro, królowa Elżbieta, Evita Peron, Richard Nixon. „Tony Halik” Marcina Borchardta to historia człowieka, który tak skutecznie stworzył własną legendę, że do dziś nie wiemy, co jest w niej prawdą. Film został oparty na niepublikowanych wcześniej nagraniach z prywatnego archiwum Tony’ego Halika i Elżbiety Dzikowskiej oraz na wywiadzie-rzece z synem podróżnika. To opowieść o podróżniczej pasji i pogoni za marzeniami, ale i o kosztach, jakie trzeba zapłacić, żeby mogły się ziścić.
Będzie też spotkanie z Elżbietą Dzikowską online w ramach jednego z seansów
Więcej informacji i bilety: https://www.filmowa.net/?name=Tony+Halik&page=1
Helmut Newton. Piękno i bestia:
Był jednym z największych mistrzów współczesnej fotografii. Zabawny, pomysłowy, prowokujący i intrygujący, czerpał inspirację z dzieciństwa spędzonego w Berlinie w latach 20. XX wieku. Jak stwierdził Karl Lagerfeld: „Berlin był nim, a on był Berlinem”, choć Newton był też kosmopolitą. Film przedstawia życie, twórczość i dziedzictwo kontrowersyjnego geniusza fotografii, i to, jaki stosunek miały do niego bohaterki jego zdjęć – kobiety, które celowo uprzedmiotawiał.
Więcej informacji i bilety: https://www.filmowa.net/content/5185.html?view=event&place=2
Przed nami VII edycja Letniego Festiwalu Fotograficznego Photo Summer Day.
19 sierpnia przypada Międzynarodowy Dzień Fotografii. Rokrocznie Jurassic Photo Team (http://grupajpt.pl) wraz z Hotelem Fajkier ( Hotel Przyjazny Fotografii — www.hotelfajkier.pl ) oraz JURAJSKIMI WARSZTATAMI ( www.jurajskiewarsztaty.pl ) organizuje to święto dla fotografów tym razem już po raz VII w terminie 17–21 sierpnia.
Więcej informacji na:
Celem Konkursu Fotografii Odklejonej jest popularyzacja sztuki fotograficznej i idei Fotografii Odklejonej jako środka wyrazu artystycznego. Głównymi zadaniami Konkursu są integracja twórców, którzy pragną wyrażać się poprzez Fotografię Odklejoną, jak również popularyzacja ich twórczości.
Organizatorzy Konkursu stawiają sobie za cel rozwój ruchu artystycznego Fotografia Odklejona poprzez integrację środowiska twórczego, wspólne działania artystyczne, wymianę myśli i prezentację dorobku twórczego uczestników ruchu.
Konkurs Fotografii Odklejonej skierowany jest do twórców, którzy pragną dołączyć do ruchu artystycznego Fotografia Odklejona, włączyć się do wspólnych działań artystycznych, dzielić się swoimi poglądami i swoją twórczością, by w ten sposób wpływać aktywnie na rozwój własny, jak i pozostałych członków ruchu.
Konkurs Fotografii Odklejonej ma charakter cykliczny. W kolejnych odsłonach Konkursu uczestnicy prezentują własną interpretację proponowanego tematu Konkursu. Spośród nadesłanych prac, Jury wyłania najciekawsze, a także laureatów konkursu. Wyróżnione prace prezentowane są w Galerii, by stanowić inspirację i zalążek dyskusji dla uczestników ruchu artystycznego Fotografii Odklejonej.
Regulamin Konkursu Fotografii Odklejonej
Cel konkursu
Celem Konkursu Fotografii Odklejonej jest popularyzacja sztuki fotograficznej i idei Fotografii Odklejonej jako środka wyrazu artystycznego. Głównymi zadaniami Konkursu jest integracja twórców, którzy pragną wyrażać się poprzez Fotografię Odklejoną, jak również popularyzacja ich twórczości.
Organizatorzy Konkursu stawiają sobie za cel rozwój ruchu artystycznego Fotografia Odklejona poprzez integrację środowiska twórczego, wspólne działania artystyczne, wymianę myśli i prezentację dorobku twórczego uczestników ruchu.
Konkurs Fotografii Odklejonej skierowany jest do twórców, którzy pragną dołączyć do ruchu artystycznego Fotografia Odklejona, włączyć się do wspólnych działań artystycznych, dzielić się swoimi poglądami i swoją twórczością, by w ten sposób wpływać aktywnie na rozwój własny, a także pozostałych członków ruchu.
Temat konkursu
Tematem Konkursu Fotografii Odklejonej jest “Przestrzeń”.
Nagrody
Nagrodą główną w Konkursie Fotografii Odklejonej jest prezentacja dorobku artystycznego i sylwetki laureata Konkursu Fotografii Odklejonej w Galerii, na blogu konkursowym, stronie konkursowej, stronie internetowej www.fotografiaodklejona.pl, blogu Fotografia Odklejona, a także na stronach mediów społecznościowych organizatorów konkursu — Szkoły Fotografii Odklejonej, Galerii Fotografii Odklejonej i Klubu Fotograficznego “Źródło”.
Wyróżnienia — Twórczość wybranych autorów wyłonionych przez Jury zostanie wyróżniona przez publikację w Galerii, a także na blogu konkursowym.
Warunki uczestnictwa
W Konkursie może brać udział każdy, kto zajmuje się fotografią artystyczną z wyjątkiem Organizatorów i Jurorów.
Każdy uczestnik może nadesłać 1 fotografię.
Każde zgłoszenie jest równoznaczne z posiadaniem przez zgłaszającego praw autorskich do zgłaszanych prac. Organizatorzy nie ponoszą odpowiedzialności za wszelkie nadużycia praw autorskich przez osoby zgłaszające.
Uczestnik wysyła fotografie na Konkurs za pomocą formularza znajdującego się w zakładce: WEŹ UDZIAŁ.
Organizatorom przysługuje prawo do wyłączenia z Konkursu tych prac, które charakteryzują się niską jakością techniczną.
Konkurs jest przeznaczony dla osób pełnoletnich.
Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do dyskwalifikowania prac niespełniających wymienionych wyżej wymogów.
Jury przeprowadzi wstępną selekcję prac dopuszczonych do Konkursu.
Najlepsze z nadesłanych prac wraz z imieniem i nazwiskiem autora zostaną opublikowane w Galerii, na blogu konkursowym, stronie konkursowej, stronie internetowej www.fotografiaodklejona.pl, blogu Fotografia Odklejona, a także na stronach mediów społecznościowych organizatorów konkursu — Szkoły Fotografii Odklejonej, Galerii Fotografii Odklejonej i Klubu Fotograficznego “Źródło”.
Nadesłanie prac na Konkurs oznacza akceptację warunków uczestnictwa wyrażonych w niniejszym regulaminie.
Prace fotograficzne biorące udział w Konkursie powinny spełniać następujące wymogi:
Technika wykonania dowolna. Fotografie analogowe należy zeskanować do pliku cyfrowego.
Plik cyfrowy w formacie jpg, profil kolorów sRGB w pliku, rozmiar dłuższego boku min. 3000px, 300dpi, 10mb max.
Nazwa pliku musi zawierać:
— nazwisko i imię autora,
— tytuł zdjęcia,
— dopisek “przestrzen”.
Format nazwy pliku musi wyglądać następująco:
nazwisko-imie-tytuł-przestrzen.jpg
Terminarz
Prace należy nadsyłać w nieprzekraczalnym terminie do dnia 1 września 2020 roku na adres wskazany przez Organizatorów.
Fotografie, które będą nadesłane po upływie tego terminu nie będą brane pod uwagę w Konkursie.
Organizator powołuje Jury Konkursu zwane dalej Jury.
Ocena prac przez Jury nastąpi w dniach 7–12 września 2020 roku. Decyzja Jury jest ostateczna i nie podlega weryfikacji. Jury zastrzega sobie prawo nie wyłaniania zwycięzców, jak i przyznawania miejsc ex-equo.
Wyniki Konkursu zostaną podane w Galerii, na blogu konkursowym, stronie konkursowej, stronie internetowej www.fotografiaodklejona.pl, blogu Fotografia Odklejona, a także na stronach mediów społecznościowych organizatorów konkursu — Szkoły Fotografii Odklejonej, Galerii Fotografii Odklejonej i Klubu Fotograficznego “Źródło” w dniu 21 września 2020 roku.
Wykorzystanie prac nagrodzonych i wyróżnionych
Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do nieograniczonego terytorialnie ani czasowo wykorzystania nadesłanych prac, w tym umieszczania nadsyłanych na Konkurs prac w Galerii, na blogu konkursowym, stronie konkursowej, stronie internetowej www.fotografiaodklejona.pl, blogu Fotografia Odklejona, a także na stronach mediów społecznościowych organizatorów konkursu — Szkoły Fotografii Odklejonej, Galerii Fotografii Odklejonej i Klubu Fotograficznego “Źródło”, oraz w lokalnej prasie z oznaczonym imieniem i nazwiskiem autora, a także do wielokrotnej ekspozycji prac nadesłanych na Konkurs.
Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do wielokrotnego publikowania prac nadesłanych na Konkurs z oznaczonym imieniem i nazwiskiem autora na wydawanych przez siebie materiałach promocyjnych związanych zarówno z obecną jak i przyszłymi edycjami Konkursu.
Zgłaszający zezwala również Organizatorom na wykorzystywanie jego prac lub ich części do nieodpłatnej publikacji w mediach związanych z niniejszym Konkursem, oraz na przetwarzane jego danych osobowych w zakresie organizacji, informacji i promocji Konkursu.
Uprawnienia, o których mowa powyżej przysługują Organizatorowi nieodpłatnie na podstawie akceptacji warunków uczestnictwa przez autorów zdjęć, która wymagana jest w myśl niniejszego regulaminu.
Organizatorzy
Organizatorami Konkursu Fotografii Odklejonej są Szkoła Fotografii Odklejonej, Galeria Fotografii Odklejonej i Klub Fotograficzny “Źródło”.
Komisarz — Łukasz Cyrus — twórca ruchu artystycznego Fotografia Odklejona, założyciel Szkoły Fotografii Odklejonej, Galerii Fotografii Odklejonej i Klubu Fotograficznego “Źródło.
e‑mail: fotografiaodklejona@gmail.com
Jury
Krzysztof Jurecki — przewodniczący Jury — polski krytyk, historyk oraz kurator sztuki, doktor nauk humanistycznych. Członek honorowy Związku Polskich Artystów Fotografików. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Autor licznych publikacji na temat fotografii i historii sztuki. Autor blogów Jurecki foto i Krzysztof Jurecki.
Łukasz Cyrus — członek Jury — miłośnik fotografii, twórca nurtu fotograficznego Fotografia Odklejona, założyciel Klubu Fotograficznego “Źródło”, autor blogów Fotografia odklejona, Fotografia odklejona FB, strony www.fotografiaodklejona.pl, członek Związku Polskich Artystów Fotografików, członek Klubu Fotograficznego “Źródło”.
Krzysztof Stryj — członek Jury — absolwent szkoły fotograficznej w Katowicach, eksperymentator fotograficzny, miłośnik fotografii analogowej i kolekcjoner starych aparatów, członek Klubu Fotograficznego “Źródło”.
Bartosz Klosek — członek Jury — fotograf z zamiłowania, autor prozy, poeta, grafik, absolutny romantyk i twardo stąpający po ziemi obserwator rzeczywistości, członek Klubu Fotograficznego “Źródło”.
Aleksander Orszulik — członek Jury — pasjonat fotografii, absolwent szkoły fotografii Fotoedukacja, instruktor warsztatów fotografii w IN-NYM Domu Kultury, autor strony FB Alexor Photography, strony www.alexor.com.pl, kandydat do Związku Polskich Artystów Fotografików, członek Klubu Fotograficznego “Źródło”.
Informacje na temat Konkursu Fotografii Odklejonej znaleźć można na stronie konkursu: https://sites.google.com/view/konkurs-fotografii-odklejonej/strona‑g%C5%82%C3%B3wna?pli=1&authuser=2
oraz na blogu konkursowym: https://konkurs-fotografii-odklejonej.blogspot.com/
Miło nam poinformować, że w najnowszym numerze pisma artystycznego FORMAT zamieszczono tekst naszego kolegi z Okręgu Ślaskiego Bolesława Stachow “Język obrazowy”. Tekst ilustrowany jest fotografiami autorstwa Bolesława Stachowa.
https://www.facebook.com/ROKCzestochowa/videos/1471828736320231/?__tn__=kCH‑R&eid=ARAKJVe9FBTV_4SqLUdOUYi3DLeRg1-ZjdLH1mcV8KXjITWFVeUQnTGOPXLZqBXtMDZwV73nzaZD-Q_v&hc_ref=ART4msudk9OZv4otz7PDPF8SulXCZN_etna3jxNBXxiH_ccXQ9X9Evr7t-oK7LdBjx8&fref=nf&__xts__[0]=68.ARD4eTHBBkIqTc6R4AbgsZgaTM21XAFKuqMojzFexzkl6iUZrErh0CZcAGeXyjla3BbAEknLtyVyzGaOItkCr_WzIt0srEnDXUXa2xsmnRnMet4jz1Oy6ZRODU0smN6rrCXRHGLgS9HMDWiYAsHm-H6upvIziUc-iBoY-AGcYjq4A1srdtLMPuoQC2E5Wchc2c5MHsWYAHNpkKenSHBFWj57CuUrAVcY9mAWeq9FH2C66-Y1ZMAh0a3Zf1do5GEz49nKZD-2dllylUttuaMC7OYRIbsfQ9losue8EfTXSi53BwnlPx70ZVY7z2kZMv7B9m36BHXVAccjx_VUsixCdHTZGwqWRnJAJedczJJufpoaBQHsIPZHTnnpffYtkFhKePK5QIV8EIYQZrtmaoKElW5rRG_x8uiZiU6Ign0jtkhVz-DSthu2yWNuCH88hlA6YyUHsd8CdsSASGkKiy6AXe-ESnOimpGtaw9XFSrLJhf7kjKhTuJlH__AjEHhIt6BkNQ7
Co? Festiwal Fotografii Dokumentalnej Tychy Press Photo 2020
Gdzie? Pasaż Kultury Andromeda i Miejska Galeria Sztuki „Obok” – Tychy, pl. Baczyńskiego 2
Kiedy? 7–8.03.2020 (sobota-niedziela)
W 20. edycji Tychy Press Photo staje się 2‑dniowym Festiwalem Fotografii Dokumentalnej, co oznacza jeszcze więcej zdjęć, pokazów, spotkań i inspiracji. Goście imprezy to: Maciej Moskwa, Krzysztof Gołuch, Michał Szalast, Justyna Janus, Krzysztof Karolczyk i Piotr Zwarycz.
Nie braknie trudnych tematów i trudnych pytań. Konflikt w Syrii, los uchodźców, życie albinosów w Tanzanii, praca osób niepełnosprawnych w katowickim hotelu, dzieciństwo bez Internetu pod Częstochową czy niebezpieczna praca strażaków widziana z bliska – to główne (choć nie jedyne) tematy zdjęć, które zobaczymy na wystawie i podczas pokazów. Na czym polega praca fotoedytora i czy fotografia prasowa jeszcze w ogólne istnieje, jak zmieniała się przez ostatnie 20 lat, dlaczego zniknęła już nawet z tematu tyskiego konkursu – o tym będziemy rozmawiać podczas spotkań z doświadczonym krakowskim fotoedytorem oraz z jurorami konkursu Tychy Press Photo.
Uczestnicy konkursu zapewne z niecierpliwością czekają na ogłoszenie wyników i wręczenie nagród, które będzie miało miejsce na początku festiwalu. Tradycyjnie zaproszono laureatów poprzedniej edycji konkursu do zaprezentowania swoich fotografii przed pokazem gościa specjalnego, co samo w sobie staje się dodatkową nagrodą i wyróżnia tyską imprezę na tle innych konkursów. Na początku festiwalu wybierzemy się w krótką podróż w czasie, przez dwie ostatnie dekady: zobaczymy 20 zdjęć, wybranych spośród fotografii nagrodzonych i wyróżnionych w dotychczasowych konkursach.
Program festiwalu:
Sobota, 7 marca
Pasaż Kultury Andromeda/ Miejska Galeria Sztuki „Obok”
17.00 „20 na 20” — pokaz 20 fotografii na 20. edycję imprezy, ogłoszenie wyników konkursu i otwarcie wystawy pokonkursowej, pokazy laureatów poprzedniej edycji konkursu i pokaz gościa specjalnego: Macieja Moskwy. Po pokazach wernisaż wystawy „Człowiek ze światła” Krzysztofa Gołucha i Michała Szalasta w Miejskiej Galerii Sztuki „Obok”.
Niedziela, 8 marca
Miejska Galeria Sztuki „Obok”
12.00 Śmierć fotografii prasowej? – spotkanie z jurorami konkursu Rafałem Klimkiewiczem i Dominikiem Gajdą
12.50 Justyna Janus – pokaz zdjęć
13.45 Zawód: fotoedytor – spotkanie z Krzysztofem Karolczykiem
14.40 Piotr Zwarycz – pokaz zdjęć
Wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny.
W konkursie fotografii dokumentalnej Tychy Press Photo 2020 mogły brać udział osoby fotografujące, które mieszkały lub pracowały w minionym roku w Tychach, a także osoby niezwiązane z Tychami, ale w tym przypadku zgłaszane fotografie musiały być wykonane na terenie Tychów. Fundatorem nagród w konkursie, o łącznej kwocie 3000 zł, jest Teatr Mały w Tychach. Nagrody wręczy Paweł Drzewiecki, dyrektor Teatru Małego w Tychach. Jurorami byli fotografowie: Michał Szalast, Dominik Gajda i Rafał Klimkiewicz. Na konkurs wpłynęły 353 zdjęcia od 34 autorów. Jurorzy przyznali nagrody w trzech kategoriach: najlepsza fotografia, najlepszy fotoreportaż i najlepsze zdjęcie (fotoreportaż) wykonane w Tychach.
Michał Szalast – przewodniczący jury (fragment tekstu z folderu festiwalu): – Konkurs corocznie przyciąga uwagę kilkudziesięciu autorów. Liczą oni na fachowy i wyważony wybór jury, które sprawiedliwie i według obiektywnych kryteriów, powinno ocenić wszystkie nadesłane prace. Czy jest to jednak możliwe? Czy istnieją w ogóle takie przyrządy za pomocą, których można zmierzyć, zważyć a następnie stworzyć ranking fotografii? To prowokacyjne pytanie ma tylko jedną odpowiedź – nie. Nie jest realne, aby precyzyjnie a także obiektywnie ocenić poszczególne zdjęcia. Dzieje się tak z jednego prostego powodu – ponieważ fotografia, w przeciwieństwie do matematyki nie jest wymierna i przeliczalna. Nie można jej także przelać do menzurek, aby wyabstrahować poszczególne jej części. W zastępstwie jedną z jej najistotniejszych właściwości jest zdolność do pobudzania wyobraźni, emocji i wrażeń. To dzięki tej zdolności możemy wpatrywać się w ulubione zdjęcia przenosząc się w oddalone miejsca a także czasy. Myśląc o fotografii i jej umiejętności przyciągania naszej uwagi, możemy być jej wdzięczni za to, że rozszerza naszą perspektywę patrzenia na świat oraz że uczy nas nowego sposobu przyglądania się otaczającej nas rzeczywistości.
Informacje o wystawach:
Na wystawie „Człowiek ze światła” w Miejskiej Galerii Sztuki „Obok” Krzysztof Gołuch pokaże osoby niepełnosprawne, pracujące w katowickim hotelu, a Michał Szalast — albinosów w Tanzanii. Wystawa łączy dwa materiały, w centrum których jest człowiek.
Wiele osób niepełnosprawnych intelektualnie ze względu na swoje ograniczenia nie może wykonywać pracy zawodowej. Od kilku lat w Polsce, jak również i na Śląsku, powstają miejsca, w których osoby niepełnosprawne mogą pracować. Takimi miejscami są Zakłady Aktywności Zawodowej jak na przykład św. Marcin w Katowicach. Prowadzi hotel i świadczy usługi gastronomiczne. To miejsce daje pracę i rehabilitację osobom niepełnosprawnym. Podjęcie pracy dla nich jest kolejnym etapem trudnej drogi, jaką muszą pokonać w swoim życiu, by normalnie żyć.
Światło to życie, ciemność to śmierć. Te proste skojarzenia wydają się uniwersalne i niepodważalne. Nie dla nich. Żyją w Tanzanii na największej wyspie jeziora Wiktorii. Ukryci przed promieniami w swych pokrytych falistą blachą chatkach. Kuszeni przez wpełzające do wnętrza światło, próbują toczyć nierówną walkę z instynktem i nie poczuć ciepłego dotyku Słońca. W końcu przegrywają i za chwilę radości płacą strupami zainfekowanej skóry. To historia o kilkorgu z nich, o ciemności którą oswoili i świetle, za którym tęsknią.
Tradycyjnie wystawa pokonkursowa znajdzie się na parterze Pasażu Kultury Andromeda w Tychach. Na wystawę jurorzy wybrali 90 zdjęć. Obie wystawy będą czynne do 31 marca.
Informacje o gościach:
Maciej Moskwa — fotograf, absolwent i wykładowca Sopockich Szkół Fotografii, założyciel kolektywu dokumentalistów Testigo Documentary. Od 2011 roku dokumentuje skutki konfliktu w Syrii. Fotografował wydarzenia społeczne w Polsce, Iraku, Somalii, Palestynie, Sudanie Południowym, Syrii i Iranie. Autor książek “Sura” i “Saraha” o wojnie i rewolucji syryjskiej. Laureat głównych nagród w konkursach Grand Press Photo, BZ WBK Press Foto, Fotoreporter Roku i Gdańsk Press Photo. Rocznik 1982, mieszka w Gdańsku. Uwielbia perskie dywany i kawę z kardamonem. Ambasador marki Fujifilm.
Zdjęcie promujące festiwal: © Maciej Moskwa. 12-letni Hasun, kurdyjski uchodźca. Zdjęcie z fotoreportażu o skutkach ataku Państwa Islamskiego na kurdyjskie miasto Kobane w Syrii. Zdjęcie roku w konkursie Grand Press Photo.
Michał Szalast to fotograf dokumentalista i filmowiec dokumentalista. Urodzony i nierozerwalnie związany z Górnym Śląskiem. Studiował historię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Pracował jako fotoreporter, filmowiec, publicysta i kurator. Pedagog w Instytucie Twórczej Fotografii Uniwersytetu Śląskiego w czeskiej Opawie. Zwycięzca konkursów fotografii prasowej BZ WBK Press Photo i Silesian Press Photo. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików.
Krzysztof Gołuch zajmuje się fotografią dokumentalną i reportażową, której głównym tematem jest człowiek. Autor książki fotograficznej „Co siódmy”. Absolwent Instytutu Twórczej Fotografii w Opawie (Czechy), obecnie student studiów doktoranckich na tejże uczelni. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Laureat wielu konkursów fotograficznych w kraju i zagranicą. Mieszka i pracuje w Knurowie.
Justyna Janus pochodzi z Częstochowy, mieszka i prowadzi studio fotograficzne w Aleksandrii I. Freelancer. Dokumentuje życie codzienne lokalnej społeczności. Laureatka konkursów fotograficznych, m.in. Grand Press Photo, Obiektywnie Śląskie, Klimaty Częstochowy i Fotosprint. Pokaże m.in. materiał o swoich dzieciach, Jasiu i Amelce, które na co dzień nie używają powszechnie stosowanej elektroniki dziecięcej, a ich życie jest pełne książek, szalonych pomysłów i marzeń.
Krzysztof Karolczyk to fotoreporter i fotoedytor. Zaczynał w „Głosie Nowej Huty” w 1986 roku, później był tygodnik piłkarski „Gol”, a od 1992 roku w redakcji „Gazety Wyborczej”. Publikował w niezliczonej ilości gazet i czasopism w Polsce oraz w wielu tytułach zagranicznych. Otrzymał kilka nagród w konkursie Polskiej Fotografii Prasowej i Grand Press Photo. Lubi fotografować sport i ludzi, zwłaszcza polityków.
Piotr Zwarycz jest oficerem Państwowej Straży Pożarnej z 17-letnim doświadczeniem, pracuje w Jednostce Ratowniczo-Gaśniczej w Radzionkowie. Jest ratownikiem wysokościowym, taternikiem jaskiniowym, płetwonurkiem, skoczkiem spadochronowym, motorowodniakiem, jak również fotografem dokumentalistą. Laureat i finalista konkursów m.in. Grand Press Photo, Śląskiej Fotografii Prasowej, Amundsen Photo Awards, Wielkiego Konkursu Fotograficznego National Geographic i Chromatic Awards. Autor niesamowitych zdjęć, wykonywanych w miejscach i sytuacjach, do których inni fotografowie nie mają dostępu.
Partnerzy: Fujifilm, Fotonet i ZPAF Okręg Śląski.
Patroni medialni: TVP3 Katowice, Gazeta Wyborcza, Fotopolis, Twoje Tychy, Nowe Info, eTychy.org.
Organizator: Teatr Mały w Tychach, Miejska Galeria Sztuki „Obok”.
Współorganizatorami są Dominik Gajda i Marcin Zimnal, którzy w 2018 roku, za inicjatywę Tychy Press Photo, otrzymali Nagrodę Andrzeja Dziuby — Prezydenta Tychów w dziedzinie kultury.
Inspiracją dla tyskiej imprezy był słynny konkurs World Press Photo. W poprzednich edycjach Tychy Press Photo gośćmi byli m.in. Chris Niedenthal i Andrzej Grygiel (laureaci World Press Photo) oraz Mariusz Forecki, Marek Lapis, Arkadiusz Ławrywianiec i Arkadiusz Gola.
Więcej informacji na www.tychypressphoto.pl
Wydarzenie na FB: www.facebook.com/events/235615460781019
————————————————————————-
Polecamy wystawę fotografii Michała Cały “Śląsk. 75–92”
wernisaż odbędzie się 26.02, o godzinie 18:00
w Galerii Miasta Ogrodów (2. piętro),
Katowice Miasto Ogrodów, plac Sejmy Śląskiego 2
Zdjęcia z cyklu Śląsk eksponowane na wystawie pochodzą z lat 1975–92. Fascynacja autora tym tematem rozpoczęła się, gdy po raz pierwszy zobaczył przemysłowy pejzaż Wałbrzycha, a później Górnego Śląska.
Tamte pejzaże wydały mu się wówczas przerażające i jednocześnie piękne. Świat z tych fotografii niewiele się zmieniał od XIX wieku do końca PRL‑u. Są na nich stare huty i kopalnie, ogromne hałdy, robotnicze osiedla i ludzie żyjący w tym środowisku. Rzeczywistość tu przedstawiona już dziś nie istnieje. Osiedla, hałdy i stare huty zostały rozebrane, a stare kopalnie zamknięte.
Prezentowane na wystawie czarno-białe powiększenia są wspaniałym przykładem kunsztu warsztatu fotografii analogowej.
Michał Cała urodził się w 1948 roku w Toruniu. Po zakończeniu studiów na Politechnice Warszawskiej zamieszkał na Śląsku i w latach 1975–1992 poświęcił się fotografowaniu śląskiego krajobrazu przemysłowego. W wyniku tej pracy powstał cykl czarno-białych zdjęć: „Śląsk”.
W latach 1979 i 1983 autor był laureatem Grand Prix na Biennale Krajobrazu Polskiego w Kielcach.
W roku 2007 Michał Cała wziął udział w wystawie prezentujących 100 wybranych fotografów pt. “Polska fotografia w XX wieku” – Warszawa P.K.i N.
W tym samym roku o autorze i o jego śląskich zdjęciach napisał magazyn British Journal of Photography.
Jego fotografie były publikowane w albumach: „Antologia fotografii polskiej 1839–1989”, „Polska fotografia w XX wieku”, oraz „Śląska Fotografia Artystyczna”.
W roku 2015 powstał autorski album „Śląsk i Galicja” wydany przez Muzeum Historii Fotografii w Krakowie.
W roku 2017 zdjęcia ze śląskiego cyklu były publikowane w internetowym wydaniu The Guardian, oraz wystawione w MMX Gallery w Londynie.
W roku 2018 wystawa pt. „Silesia”, była eksponowana w Blue Sky Gallery w Portland (USA), oraz na festiwalu Photo London.
Więcej o autorze, oraz jego prace można znaleźć na stronie www.michalcala.pl
Wystawę można obejrzeć do 19.04.2020 roku.
Galeria jest czynna od wtorku do niedzieli, 11:00 — 19:00.
Zapraszam serdecznie,
Katarzyna Łata
kurator wystawy
————————————————————————-
7 Jurajski Festiwal Fotograficzny to impreza, która odbędzie się weekend 28 luty – 1 marzec 2020 roku. Jest to jedna z najważniejszych fotograficznych imprez, którą Jurassic Photo Team oraz Jurajskie Warsztaty rozpoczynają w roku 2020 i największe wydarzenie tego typu na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Będzie fotogenicznie i kreatywnie. W tej edycji postaramy się połączyć świat studia i pleneru z światem reportażu, portretu czy też mody. W programie przewidziano m.in.: spotkania z mistrzami fotografii, wykłady, warsztaty, prezentacje sprzętu, obróbkę graficzną i wydruki.
Impreza odbędzie się w Hotelu Fajkier Wellness&SPA w Lgocie Murowanej k/Kroczyc ”Hotel Przyjazny Fotografii” pod Patronatem Związku Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski. Liczba miejsc została ograniczona do 120. Zajęcia będą odbywać się w mniejszych podzielonych grupach. Poziom zajęć będzie dostosowany do poziomu i umiejętności uczestników. Dla AMATORÓW otwieramy oddzielny indywidualny tok festiwalowy, który poprowadzą Marcin Bójko z Piotrem Wróblewskim. Podczas całego wydarzenia będą dostępni na miejscu Prelegenci i ambasadorzy z którymi będzie można bezpośrednio porozmawiać o swoich pracach w godzinach konsultacyjnych.
Zgłoszenia należy dokonać za pośrednictwem zapisów elektronicznych : www.jurajskifestiwalfotograficzny.pl
Na tegoroczny Festiwal zapraszamy wielu wspaniałych fotografów oraz ambasadorów marek fotograficznych. Już dziś możemy potwierdzić:
Lidia Popiel – Ambasador Sony Polska
Wojciech Grzedzinski – Ambasador HASSELBLAD
MICHAŁ MASSA MĄSIOR – Ambasador Leica
Joanna Nowak Photography – nPhoto
Jacek Bonecki – Ambasador Fujifilm Poland / sklepbeznazwy.com.pl
Magdalena Tarach Haładyń – Ambasador Jurassic Photo Team
Piotr Werner – Ambasador X‑Rite Photo & Video
Jindřich Buxbaum — Czechy
Marcin Czornyj Kałuża – ACER
Rafał Daniecki – gold studio — photography & videography
Paweł Heczko – pawelheczko.pro
Kartka z podróży – Łukasz Kocewiak / Patrycja Skłodowska – nPhoto
Jakub Kaźmierczyk – Ambasador Olympus Polska jakubkazmierczyk.pl
Marcin Bójko – Digital FOTO VIDEO
Piotr Wróblewski – Digital FOTO VIDEO
Gosia Jurasz– Ambasador Pentax Polska
Na miejscu spotkamy się z takimi firmami jak: Sony, Canon, Pentax, Hasselblad, Leica, Fujifilm, Olympus, Epson, Laowa, Eizo, Sklep Bez Nazwy.pl, Patona, NISI, Gariz, Wacom, Voigtlander, Perma Jet, Peak Design, Fomei, Medikon, Manfrotto, Acer, X‑Rite, Rogue, 3 Legged Thing, Loupdeck, Beiks, Duracell, Wandrd, LensPen, Synology, Benq, Ricoh, Duracell, nPhoto, Foto7, Rafał Smoliński Serwis.
Impreza została objęta patronatem medialnym: TVP3, Itv Region, Fotograficzny Program Bez Nazwy, Dziennik Zachodni , NaszeMiasto.pl, Radio Zawiercie, Kulturalne Zawiercie, Masterclass Fotografia, Ateliora, Digital Foto Video, Fotografia Dla Ciekawych, Fotografuj.pl , dCamera, Heczko.info oraz zawierciańskie.pl .
Wraz z zapisami na VII Jurajski Festiwal Fotograficzny (28–29 Luty 1 Marca 2020) ogłaszamy konkurs w terminie od 23 grudnia 2019 r. do 16 lutego 2020 r. do godziny 23.59, którego tematem jest: „ Miłość, ona i on ”. Pula nagród to ponad 15 tyś zł. Czekamy na zdjęcia nawiązujące do tematyki miłosnej, ślubnej czy też narzeczeńskiej. Konkurs będzie miał charakter otwarty na tematykę : reportażu, krajobrazu, makro oraz portretu. Liczymy na Waszą kreatywność oraz poczucie humoru. Konkurs znajdziecie: www.jurajskifestiwalfotograficzny.pl/konkurs
————————————————————————-
Ruszyła kolejna edycja konkursu Śląska Fotografia Prasowa!
Biblioteka Śląska w Katowicach we współpracy z Instytutem Fotografii Twórczej w Opawie – ogłaszają kolejną, siedemnastą edycję międzynarodowego konkursu Śląska Fotografia Prasowa.
To konkurs, który wśród fotoreporterów i publiczności zyskał już renomę i popularność. Uczestniczą w nim profesjonalni fotograficy, freelancerzy i amatorzy związani ze Śląskiem (województwo śląskie, dolnośląskie, opolskie oraz województwo morawsko-śląskie w Republice Czeskiej) poprzez: miejsce zamieszkania lub współpracę ze śląskimi mediami lub instytucjami.
Zdjęcia można wysłać pocztą lub dostarczyć osobiście do Działu Promocji Biblioteki Śląskiej. Termin składania prac upływa 10 lutego 2020 roku (decyduje data stempla pocztowego).
Termin ogłoszenia wyników konkursu zostanie wybrany po obradach Kapituły Konkursu, która wyłoni zdjęcia na wystawę konkursową jak również wskaże Laureatów konkursu.
Wystawa konkursowa i uroczystość wręczenia nagród Śląskiej Fotografii Prasowej 2019 odbędą się w marcu 2019 roku w Galerii Holu Głównego Biblioteki Śląskiej.
Szczegóły konkursu (regulamin i formularze) na stronie Biblioteki Śląskiej – www.bs.katowice.pl
————————————————————————-
Polecamy zbiorową wystawę pt. “U źródła świadomości”, autorstwa grupy artystycznej Znajdziesz mnie w ogrodzie. Wernisaż odbędzie się 17 stycznia 2020 r. (piątek) o godz. 18.00 w Sosnowieckim Centrum Sztuki — Zamek Sielecki.
Członkowie grupy: Paulina Jeziorska, Katarzyna Kalua Kryńska, Ena Kielska, Przemysław Kot, Marcin Lech, Kamil Myszkowski, NetoSen, Patrycja Pawęzowska, Tomasz Warzyński, Katarzyna Wojtasik.
Kuratorki: Małgorzata Malinowska-Klimek, Patrycja Pawęzowska.
W czasie wernisażu oprowadzanie autorskie i działania performatywne.
Grupa skupia artystów wypowiadających się za pomocą różnych mediów: fotografii, instalacji artystycznej, performance’u, tekstu literackiego. Ich wspólnym mianownikiem jest autentyczność, nieustanne poszukiwanie prawdy o sobie i świecie, w jakim żyjemy. Obecna wystawa eksploruje problem zamknięcia, skrępowania, pułapki, a także – proces wychodzenia lub nawet wyrywania się z niej. Pokazuje emocje, jak również stany umysłu, towarzyszące tym doświadczeniom. Introwertyzm myśli i ekspresję działania. Równocześnie artyści dzielą się swoim przeżywaniem procesu twórczego, napięciem świadomości, stałym przekraczaniem granicy pomiędzy ja-twórca, a ja-odbiorca dzieła.
Wystawa skierowana jest do osób dorosłych. Trwa do 23 lutego 2020 r.
————————————————————————-
ZPAF Okręg Krakowski zaprasza
Katarzyna łata — Studium przypadku
Kurator: Danuta Węgiel
ZPAF Galeria, ul.Tomasza 24, Kraków
wernisaż: 9.01. 2020, 18.00
wystawa: 10.01 — 8.02. 2020
Galeria czynna : środa- sobota, 14.00 ‑18.00
Katarzyna Łata
Urodzona w 1973 roku. Artysta plastyk, fotografik, kurator czterech Galerii Miasta Ogrodów w Katowicach. Koordynator projektu „CreArt Network of Cities for Artistic Creation” (2017–2021). Zajmuje się promocją i edukacją w zakresie fotografii.
Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych, kilkudziesięciu zbiorowych oraz happeningów fotograficznych, redaktor książek fotograficznych i koordynator projektów dokumentujących Śląsk. Była jurorem wielu konkursów fotograficznych i kuratorką ponad 300 wystaw.
W 2010 roku otrzymała nagrodę Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia twórcze i wkład w rozwój polskiej kultury, a w roku 2017 Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Członek Związku Polskich Artystów Fotografików oraz Związku Polskich Artystów Plastyków.
Fotografie Katarzyny Łaty są owocem pracy artystki z aparatem fotograficznym używanym jako narzędzie pamięci. Nie o kreację tu chodzi, ani o zapis dynamiki zdarzeń czy decydujących momentów. To ta niezwykła w swej prostocie funkcjonalność fotografii, która pozwala sprowadzać do dwuwymiaru i ocalać od zapomnienia to, co w naszym świecie uważamy za ważne. Co chcemy, aby mówiło, stało się stop-klatką strumienia czasu, w którym istniejemy. To dopracowany wizualnie i formalnie projekt, bardzo atrakcyjny pod względem doboru formy oprawy i ekspozycji, ale to nie ona stanowi jego największy walor. Siłą tego rodzaju fotografii jest jej zdolność do głębokiej subiektywizacji przedstawionego. Poprzez wybór miejsc kluczowych dla pamięci autorki, poprzez celebrację procesu zapisu obrazu, następuje swoiste “wyniesienie” motywu ponad inne, kontemplacja tego, co było i już nie wróci, ale przecież jakoś trwa, póki jesteśmy — autor i widz. “Studium przypadku” to studium jednostkowego przypadku trwania przestrzeni osobistej i jej rekwizytów, w takim a nie innym czasie, w takiej a nie innej przestrzeni, wśród takiej a nie innej scenografii. Przypadek? Jeśli tak do tego podejść, to bardzo szczególny, znaczący, usensowniony namysłem nad codziennością. Namysłem, którego narzędziem jest fotografia, rozumiana tutaj jako sztuka dobierania obrazów do tego, aby mówić o tym co ważne”
Jolanta Rycerska
Katarzyna Łata – Studium przypadku
Prace, które złożyły się na cykl prezentowanej wystawy Katarzyny Łaty „Studium przypadku” powstawały przez ostatnich kilka lat. Autorka kierowana potrzebą przyglądania się swoim przeżyciom poszukiwała najlepszej formy bo to co radosne, czułe i bolesne zostało zapisane jak na kartkach pamiętnika , w tym wypadku, utrwaliło się w obrazie fotograficznym.Bardzo osobisty, niemal szufladowy zapis życia wewnętrznego, transfer rzeczywistości, który przez siebie przepuszczała, znalazł swój język zewnętrzny. Dziś dzieli się nim z nami.
Prezentowane w Galerii ZPAF obrazy fotograficzne wkraczają na szersze pole wizualne, niż te proponowane przez klasyczną fotografię. Forma pojedynczych prac oraz przestrzeń zbudowana z ponad 40 fotogramów i tekstów tworzą nową kompozycję wizualną – instalację przygotowaną specjalnie do przestrzeni krakowskiej galerii.
Każdy obraz fotograficzny składa się z dwóch elementów, będących względem siebie w pewnym fizycznym dystansie: większego, czarno-białego zdjęcia i mniejszego znajdującego się w środku zdjęcia polaroidowego. Prezentowane obrazy, odmienne w estetyce,czasami realistyczne, niekiedy bardziej graficzne, zderzają się formalnie i nagle — wkraczając w przestrzeń psychiczną- wywołują napływ fali znaczeń. Może właśnie dlatego autorka odwołuje się w tytule do słowa studium, oznaczającego tu chwile zatrzymania, kontemplacji, odwołania się do refleksji i emocji. W ten sposób bierze w posiadanie naszą wrażliwość.
Choć na pierwszy rzut oka wszystko wydaje się tu być przypadkiem, to prace Katarzyny Łaty nie przypadkowo przypominają japońskie wiersze haiku. Oznacza to, że czuły odbiorca z pewnością odnajdzie siebie w tym uniwersum.
Kuratorka wystawy Danuta Węgiel
————————————————————————-
XXIII Międzynarodowy Konkurs Cyfrowej Fotokreacji „CYBERFOTO 2020”
Organizator: Regionalny Ośrodek Kultury w Częstochowie, ul. Ogińskiego 13a, Częstochowa
Partnerzy: Narodowe Centrum Kultury, ZPAF Okręg Śląski, Fotoklub RP Stowarzyszenie Twórców
Patronat honorowy: Marszałek Województwa Śląskiego. Patronat: Prezydent Miasta Częstochowy
Termin nadsyłania prac do konkursu: 17 marca 2020
Konkurs ma na celu promocję fotografii cyfrowej jako sztuki o szczególnym ładunku kulturotwórczym, oraz pokazanie możliwości cyfrowej kreacji obrazu fotograficznego. Jest to największy tego typu konkurs w Polsce. Corocznie napływa ponad 1000 fotografii z całego świata. Z wystawy pokonkursowej wydawany jest katalog w języku polskim i angielskim.
Prace nadesłane na konkurs akcentują relacje zachodzące w sztuce obrazowania świata, która ciągle ewoluuje w kierunku wytworzenia pewnej wizji opartej na zaawansowanych technologiach rejestracji obrazu. Ambicją przesłania tego konkursu jest utrzymanie stałej więzi z nowoczesną jakością kultury wizualnej, kształtującej także naszą tożsamość narodową. Wystawie corocznie towarzyszy seminarium poświecone relacjom pomiędzy sztuką a technologią.
Ważniejsze postanowienia z regulaminu:
* Konkurs ma na celu prezentację możliwości kreacji obrazu fotograficznego
poprzez zastosowanie komputera i współczesnych technik obrazowania.
* Konkurs jest dostępny dla wszystkich fotografujących, można zgłaszać
wyłącznie prace do tej pory niepublikowane i nienagradzane.
* Materiałem wyjściowym do przetworzeń cyfrowych jest tradycyjna fotografia,
bądź fotografia wykonana metodą cyfrową.
* Prace — minimalny format 21x30 cm, A‑4 w postaci wydruku lub odbitki fotograficznej
należy opisać na odwrocie podając: imię i nazwisko (lub godło) oraz tytuł.
* Do prac należy obowiązkowo dołączyć w zamkniętej kopercie wypełnioną kartę zgłoszenia
oraz wymagany opis.
* Uczestnictwo w konkursie jest płatne i wynosi 50 zł od autora.
* Oceny prac i podziału nagród dokona Jury powołane przez organizatorów.
* Przewidziano nagrody: I — 2.500 zł, II — 1.500 zł, III — 800 zł oraz trzy wyróżnienia po 400 zł.
* Zostanie wydany katalog z nagrodzonymi pracami, wystawie towarzyszyć będzie
seminarium poświęcone zastosowaniu komputera w kreowaniu współczesnej sztuki.
Terminy:
Zgłaszanie prac konkursowych: do 17 marca 2020
Ocena prac przez Jury: 19 marca 2020
Otwarcie wystawy pokonkursowej: 17 kwietnia 2020 o godz. 18:00 w Galerii ART-FOTO w Częstochowie.
Dodatkowych informacji na temat konkursu udziela komisarz: art. fotografik Sławomir Jodłowski.
————————————————————————-