Miejska Biblioteka Publiczna im. Ottona Sterna w Żorach oraz Związek Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski zapraszają na wystawę fotografii Łukasz Cyrus „Nadfotografia”. Wystawę można oglądać od 26 lutego do 1 kwietnia 2021 roku w Galerii na Piętrze przy ul. Rybnickiej 6–8 w Żorach. Wystawa odbywa się bez wernisażu. “Galeria na Piętrze” mieści się Miejskiej Bibliotece Publicznej i pozostaje otwarta dla publiczności w godzinach pracy Biblioteki. Wystawę można zwiedzać z zachowaniem reżimu sanitarnego w poniedziałki od 8:00 — 16:00 oraz od wtorku do soboty w godzinach 8:00 — 21:00.
NADFOTOGRAFIA — O fotografii odklejonej i jej syntezie
NADFOTOGRAFIA jest próbą odtworzenia naturalnego dla człowieka sposobu budowania wyobrażenia o ludziach, sprawach, rzeczach czy miejscach. W tym sposobie skrawki informacji, które pochodzą od zmysłów, pamięci, uczuć i intuicji łączą się w jeden spójny obraz. Taki obraz jest unikalny dla każdego z nas tak, jak unikalna jest każdego z nas droga przez życie. W tej drodze, część doświadczeń mamy wspólnych z innymi ludźmi, a część własnych, bardzo osobistych. Z tej mieszanki budujemy własny świat obrazów, w którym każda sprawa, o której nam wiadomo ma swój obraz.
Żyjemy w świecie obrazów, w którym każdy z nas jest kuratorem swojej własnej galerii.
Bywa tak, że obraz z czasem zmienia się. Pewne elementy wypadają z układanki, obraz się rozsypuje. Później jednak układa się na nowo, trochę inny, bo nowe elementy zajęły miejsce starych. Czasem bywa dziurawy, miejscami nieczytelny, bo pamięć zawodzi, zawsze jednak dąży do syntezy.
FOTOGRAFIA ODKLEJONA buduje obraz NADFOTOGRAFICZNY. Każde odklejone zdjęcie jest jak strzęp pamięci, ślad przeżycia, blask olśnienia, żar podniety. Z osobna, żadne z nich nic nie znaczy. Jest tylko małym kawałkiem w wielkiej układance. Razem tworzą obraz.
Liczę, że obraz świata podany jako NADFOTOGRAFIA jest mniej narzucający dla widza. Podając ledwie skrawki informacji, kawałki układanki, pozwala każdemu na budowę własnego obrazu, syntezę własnego wyobrażenia.
Łukasz Cyrus, 2021
O autorze
Łukasz Cyrus, rocznik ’78, urodzony i mieszkający w Rudzie Śląskiej.
Członek Związku Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski.
Nauczyciel języka angielskiego w chorzowskim Liceum Ogólnokształcącym, wspinacz, miłośnik muzyki, fotografii i filozofii.
Fotografią zajmuję się od końca lat ’90. Poszukiwania w obrębie podobieństw muzyki i fotografii doprowadziły mnie do sformułowania autorskiej koncepcji, którą nazwałem Fotografią odklejoną. Dalsze rozważania filozoficzne doprowadziły mnie do sformułowania koncepcji NADFOTOGRAFII.
Swoje rozważania zapisuję w postaci krótkich esejów, które publikuję na osobistym blogu i autorskiej stronie internetowej. Eseje ilustruję własnymi fotografiami.
Linki:
Osobisty blog.
https://lukaszcyrus.blogspot.com/
Autorska strona internetowa — Fotografia odklejona.
https://sites.google.com/site/lukaszcyrus/
Credo
Fotografia odklejona
Wierzę, że fotografia jest jak muzyka instrumentalna, która nie potrzebuje słów czy historii, by wzbudzać emocje. Fotografia nie musi odwoływać się do czegokolwiek, co znamy, by zaistnieć i pozostać w naszej pamięci. Prawdę powiedziawszy myślę, że im dalej jej do rzeczywistości, tym bardziej możemy ją docenić i cieszyć się nią taką, jaką jest, gdyż już nie naśladuje niczego. Odkleja się od rzeczywistości.
Fotografia odklejona daje nieskończone możliwości interpretacji, gdyż sama nie jest skończona. Nie można porównać jej do oryginału, gdyż ten jest ze świata, którego ona nie próbuje naśladować. W jej obliczu słowa tracą swoją moc. Zatem brak sposobu, by fotografię odklejoną opisać. Trzeba jej doświadczyć zmysłami.
Fotografia odklejona pochodzi ze świata emocji i wyobraźni. Emocjami i wyobraźnią należy ją odbierać.
Łukasz Cyrus, 2016 — 2021
Czarne Królestwo
W Czarnym Królestwie niebo zawsze było czarne jak czarne złoto wydobywane z czarnych chodników podziemnego świata. Dziś Czarne Królestwo pnie się ku niebu, jakby Skarbnik potrzebował zaczerpnąć świeżego powietrza.
Łukasz Cyrus, 2020
Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Gliwicach
Albumy gliwickie stanowią zapis wrażeń z niezobowiązujących spacerów po różnych częściach miasta. Powstają spontanicznie, jako odpowiedź na potrzebę kontaktu z realnością powodowaną przesytem wirtualizacją życia w wyniku ograniczeń spowodowanych pandemią COVID-19.
Liczę, że albumy zebrane w cykl nadfotograficzny staną się nowym źródłem wrażeń dla oglądających. Choć wrażenia te będą już tylko pośrednio spowodowane materią źródłową — miastem Gliwice, będzie ono ciągle w nich obecne w postaci echa, pogłosu czy powidoku. W końcu fotografia prawie zawsze zapożycza obraz rzeczy, które utrwala, a może uśmierca, a na pewno umieszcza poza czasem i w przestrzeni obrazu, który tworzy. Dlatego jednocześnie jest światem samym w sobie i echem świata zapożyczonego. Jest też echem całego jestestwa fotografującego, które rozedrga struny w sercu oglądającego.
Liczę, że nowe wrażenia płynące z oglądania albumów będą w pierwszej kolejności zmysłowe i emocjonalne, a dopiero później intelektualne. Ta mieszanka wrażliwości, wiedzy i pamięci jest różna u każdego człowieka, stąd wrażenie nadfotograficzne płynące z odbioru cyklu będzie inne dla każdego.
Łukasz Cyrus, 2020
Stare miasto i Katedra św. Stanisława i św. Wacława
Albumy świdnickie powstały z inspiracji twórczością Marca Chagalla. Zafascynowany obrazami tego rosyjskiego malarza, zapragnąłem znaleźć sposób odtwarzania wspomnień, snów, wizji i wyobrażeń przy pomocy fotografii.
Chciałem, żeby nowa forma obrazu czerpała z dorobku FOTOGRAFII ODKLEJONEJ i NADFOTOGRAFII, co zmusiło mnie do poszukiwania rozwiązań formalnych pozwalających pogodzić wszystkie wcześniejsze założenia z nowymi potrzebami. W efekcie doszedłem do nowego brzmienia AKORDU NADFOTOGRAFICZNEGO.
Łukasz Cyrus, 2019