Pole­camy wys­tawę Janusza Woj­ciesza­ka „ZNIKAJĄCE MURY” w Galerii Pustej (3‑piętro) Katow­ice Mias­to Ogrodów, plac Sej­mu Śląskiego 2. Wernisaż odbędzie się 24 kwiet­nia, na godz­inę 18:00.

“Fotografowanie znika­ją­cych murów wzbudza we mnie poczu­cie straty, sprze­ciw i niezrozu­mie­nie powodów, dla których nie staramy się zachować architek­ton­icznego dziedz­ict­wa. Doświad­czyłem bezsen­sownego niszczenia architek­tu­ry przemysłowej
na Górnym Śląsku, gdzie bur­zono ciekawe architek­ton­icznie obiek­ty dawnych zakładów prze­mysłowych. Na szczęś­cie zosta­ją fotografie tych obiek­tów, gdyż wielu fotografów doku­men­tu­je rzeczy­wis­tość. Mam w tym również niewiel­ki udział.
Kamień wapi­en­ny jako mate­ri­ał budowlany jest stosowany od wieków i w różnych regionach kra­ju. Dla mnie, budyn­ki i budowle z kamienia wapi­en­nego najpiękniej wyglą­da­ją na obszarze Jury Krakowsko-Częs­to­chowskiej, wpisu­jąc się w kra­jo­braz wapi­en­nych skał, zanur­zonych w jura­jskiej zie­leni, kon­trastu­ją­cych z kolora­mi jesieni, otu­lonych bielą zimy. Architek­tu­ra har­mo­nizu­je z otocze­niem i uzu­peł­nia nat­u­ral­ny kra­jo­braz. Śred­niowieczne warown­ie, strażnice i zam­ki, koś­cioły i kaplicz­ki, zabu­dowa osad­nicza z budynka­mi mieszkalny­mi i gospo­dar­czy­mi, obiek­ty prze­mysłowe, budyn­ki osiedli robot­niczych, mury obronne, ogrodzenia, mury oporowe i inne liczne przykłady ciekawej architek­tu­ry. Cegła i drewno uzu­peł­ni­a­ją kami­enne mury tworząc ciekawe kom­pozy­c­je architek­ton­iczne. Kamień wapi­en­ny to nie tylko mate­ri­ał kon­struk­cyjny, ale również deko­ra­cyjny, służą­cy jako okładz­i­na elewacji, jako mate­ri­ał licznych detali architek­ton­icznych. Szczegól­nie, że więk­szość architek­tu­ry z kamienia wapi­en­nego to architek­tu­ra rodz­i­ma, twor­zona przez miejs­cowych rzemieśl­ników. Ich umiejęt­noś­ci i fan­taz­ja służyły nie tylko funkcjom obiek­tu, ale częs­to pod­kreślały indy­wid­u­al­ność wykon­aw­cy. Jura­js­ka architek­tu­ra intere­su­je mnie od daw­na. Na przełomie lat 2014/2015 wykon­ałem pier­wszą ser­ię zdjęć, w kolorze i za pomocą aparatu cyfrowego. Tem­at intere­su­je mnie i wcią­ga nadal, kusi potrze­bą doku­men­towa­nia z powodu obser­wowanych zmi­an jakie zachodzą. Wapi­en­na architek­tu­ra zni­ka z kra­jo­brazu. Budyn­ki i budowle są tynkowane, osła­ni­ane sidingiem, ocieplane sty­ropi­anem. Znacz­na część z nich, nie zamieszki­wana, nie eksploa­towana, roz­pa­da się, tworząc ruiny, zaras­tane z cza­sem przez roślin­ność. Część kami­en­nych obiek­tów jest bur­zona i zni­ka bezpowrot­nie. Kra­jo­braz Jury zmienia się nieustan­nie. Doku­men­tu­ję zatem ist­niejące jeszcze budyn­ki i budowle, tym razem z pomocą kamery wielko­for­ma­towej 4×5 cala na czarno-białych mate­ri­ałach analogowych.”
J. Wojcieszak

Pro­jekt „Znika­jące mury – kamień wapi­en­ny” real­i­zowany jest w ramach stype­ndi­um twór­czego Min­is­tra Kul­tu­ry i Dziedz­ict­wa Narodowego

Janusz Woj­cieszak (ur. w 1950) – pol­s­ki artys­ta fotograf, członek Okręgu Śląskiego Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików, członek Związku Pol­s­kich Fotografów Przy­rody oraz członek nadzwycza­jny Fotok­lubu Rzeczy­pospo­litej Pol­skiej. Miesz­ka i pracu­je w Mysłow­icach, fotogra­fu­je od 1965 roku. W lat­ach 70. XX wieku współpra­cow­ał z cza­sopis­ma­mi stu­dencki­mi (tech­niczny­mi), jako fotore­porter. Głównie fotogra­fu­je kra­jo­braz, pejzaż, przy­rodę, architek­turę. Jest współor­ga­ni­za­torem i uczest­nikiem wielu plen­erów fotograficznych. W 2007 roku został przyję­ty w poczet członków Związku Pol­s­kich Fotografów Przy­rody (legi­t­y­mac­ja nr 3024), gdzie obec­nie jest członkiem Komisji Rewiz­yjnej Okręgu Śląskiego. W 2016 roku został członkiem Okręgu Śląskiego Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików (legi­t­y­mac­ja nr 1166). Janusz Woj­cieszak jest autorem
i współau­torem wielu wys­taw fotograficznych; indy­wid­u­al­nych, zbiorowych, poplen­erowych, pokonkur­sowych. Brał akty­wny udzi­ał w Między­nar­o­dowych Salonach Fotograficznych, zdoby­wa­jąc wiele medali, nagród, wyróżnień, dyplomów, nom­i­nacji do nagród i listów grat­u­la­cyjnych. Pokłosiem udzi­ału w Między­nar­o­dowych Salonach Fotograficznych (pod patronatem FIAP) było przyz­nanie mu (w 2015 roku) tytułu hon­orowego Artiste FIAP (AFIAP) oraz (w 2017 roku) tytułu Excel­lence FIAP (EFIAP) – tytułów nadanych przez Między­nar­o­dową Fed­er­ację Sztu­ki Fotograficznej FIAP, z siedz­ibą w Luksemburgu.

Wys­tawę moż­na oglą­dać do 2 czer­w­ca 2024.

Gale­ria jest czyn­na od wtorku do niedzieli, 11:00 — 19:00.

Wstęp wol­ny