Pole­camy wys­tawę fotografii Timm Stütz „Człowiek / Przestrzeń” w Willi Lentza w Szczecinie. Wys­tawę moż­na oglą­dać od 4 czer­w­ca 2022 roku do 31 sierp­nia 2022 roku w Willi Lentza w Szczecinie mieszczącej się przy Ale­ji Wojs­ka Pol­skiego 84.

W albu­mie-książce „Bilder und die Geschichte dahin­ter” Timm Stütz pisał, że malarze kom­ponu­ją przestrze­nie swoich obrazów, rozmieszcza­jąc w nich ludzi i fig­ury. W ten sposób nada­ją im znacze­nie i sens.
Artys­ta fotografik nie może tak robić. Nie ma bowiem przed swoi­mi oczy­ma białego płót­na czy kart­ki papieru do zapełnienia. Ma do dys­pozy­cji przestrzeń rzeczy­wistą, społecznie i fizy­cznie wypełnioną. Niczego w niej rozmieś­cić ani przestaw­ić nie może. Może ją obser­wować, podróżować przez różne przestrze­nie, bo wystar­czy, że się obró­ci, zamyśli, czy też… zamknie oczy, albo pojedzie bodaj do Rzy­mu, gdzie „upolu­je” wyjątkowe zdjęcie.
Według Tim­ma Stütza „być obser­wa­torem” to znaczy odkry­wać w przestrzeni­ach kul­mi­nac­je znaczeń, czy też „momen­ty decy­du­jące” – jak pisał Hen­ri Carti­er-Bres­son (1908–2004), jeden z mis­trzów XX-wiecznej fotografii, debi­u­tu­ją­cy jako malarz. W tym odkry­wa­niu może fotografowi pomóc wrażli­wość, życiowe doświad­cze­nie, cier­pli­wość, spryt, wiedza o sobie samym, ludzi­ach i relac­jach między nimi, intu­ic­ja, dar dostrze­ga­nia sym­boli i – jakże­by inaczej – szczęś­cie. Ważne też jest, by zauważał mgnienia przeżyć i uczuć, specy­fikę cza­su i miejs­ca, w jakim się znalazł, a także by jego zdję­cia nie gubiły linii i głębi przestrzeni.
U Tim­ma Stütza to wszys­tko jest. Jest też świado­mość tego, choć przy­pad­ków wyk­luczyć się nie da, że uru­chomie­nie migaw­ki zatrzy­mu­je czas i ruch, utr­wala impresyjność i niepow­tarzal­ność chwili, słowem – ludzkiego, naszego życia.
Na jego zdję­ci­ach nie ma więc już tzw. przestrzeni obiek­ty­wnej. Jest przestrzeń rzeczy­wista, którą fotograf – wrażli­wy obser­wa­tor zakom­ponował, nadał jej znacze­nie i sens, wykre­ował. O niej opowiada­ją jego zdjęcia/obrazy.
W książce „Fotografie. Szczecini­an­ie – Stet­tin­er, 1980–2020” Timm Stütz pisał: „Upolowane zdję­cie” może nam opowiedzieć więcej niż to się wyda­je. Może ujawnić tajem­nicę, odpowiedzieć na prob­le­my cza­su (…), wyśmi­ać przy­wary, otworzyć oczy na rzeczy fatalne, a jed­nocześnie ujawnić własne spo­jrze­nie na życie, przez co nabiera sta­tusu ponadczasowości”.
Bog­dan Twardochleb

„Przeczy­tałem (…) Ryszar­da Kapuścińskiego: «Ludzie biją się, krzy­czą, giną, drapią ziemię, codzi­en­nie to oglądamy. Wyobraź­nia popa­da w par­al­iż. By ją ożywić, potrzeb­ny jest moment ciszy. Wtedy być może uda się odnaleźć to, czego nie umiemy dotąd zauważyć…». Właśnie to „zaw­ies­zone” spo­jrze­nie, zatrzy­mane w połowie dro­gi do mojego umysłu jest isto­tą Sztu­ki-Fotografii Tim­ma Stütza”.
Jerzy Lewczyński
„Twór­c­zość (…) Tim­ma Stütza wpisu­je się w poglądy amerykańskiego kry­ty­ka i pis­arza Jame­sa Agee, który w 1945 roku pisał „Zadaniem artysty nie jest zmieni­an­ie świa­ta takiego, jakim widzi go oko, w świat este­ty­cznej real­noś­ci, ale zauważe­nie este­ty­cznej real­noś­ci w prawdzi­wym świecie i tworze­nie niezmą­conego i wiernego zapisu momen­tu, w którym to kreaty­wne dzi­ałanie osią­ga swo­ją najbardziej ekspresyjną krystalizację”.
Andrzej Graba-Grabowiecki 

Timm Stütz (ur. 1938, Drezno)
Artys­ta fotografik, pub­l­i­cys­ta, tłu­macz, autor ese­jów, aforyzmów, dzi­en­ników i wspom­nień, prop­a­ga­tor pomors­kich łodzi żaglowych zees­botów i odkry­w­ca twór­c­zoś­ci Adal­ber­ta Stütza (1878–1957) – ling­wisty, znaw­cy kul­tu­ry i języków Indi­an, pis­arza, redak­to­ra powieś­ci Karo­la Maya.
Od 1983 roku Timm Stütz związany jest ze Szczecińskim Towarzys­t­wem Fotograficznym. Od 2002 roku przy­należy do Związku Fotografików Przy­rody (ZFP). W lat­ach 1990–1992, 1996–1998, 2000–2003 pełnił funkcję preze­sa STF‑u. Obec­nie jest hon­orowym członkiem STF‑u oraz ZFP‑u. Jest autorem przede wszys­tkim zdjęć czarnobi­ałych, albumów fotograficznych, albumów łączą­cych fotografię z tek­stem oraz książek zaw­ier­a­ją­cych zbiór ese­jów. Pon­ad­to jest autorem kilkudziesię­ciu wys­taw indy­wid­u­al­nych lub współau­torem licznych wys­taw zbiorowych, orga­ni­zowanych pod egidą m.in. Między­nar­o­dowej Fed­er­acji Sztu­ki Fotograficznej (FIAP).
Lau­re­at wielu prestiżowych nagród. Uhonorowany tytuła­mi Artiste FIAP (1993) i Exel­lence FIAP (2001).