Wystawa fotografii Krzysztof Szlapa „Zaświaty”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza na wys­tawę fotografii Krzysztof Szla­pa „Zaświaty”. Wernisaż odbędzie się w środę 6 listopa­da 2024 roku o godz. 18.30 w „Galerii Katow­ice” Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki przy ul. Dąbrowskiego 2. Wys­tawę moż­na oglą­dać do 29 listopa­da 2024 roku od wtorku do piątku w godz. od 17.00 do 20.00. Kura­torem wys­tawy jest Woj­ciech Kukucz­ka, sound­scape: Hele­nen­hof. Wstęp wol­ny. Serdecznie zapraszamy.

W swoich dzi­ała­ni­ach szukam poe­t­y­ck­iego wymi­aru. Sięgam po różne moty­wy z najbliższego otoczenia lub podróżu­ję, aby tworzyć obra­zowe reprezen­tac­je wewnętrznych stanów widzenia. Chcę wyraz­ić swo­je uczu­cia i myśli poprzez uni­w­er­salne i pon­ad­cza­sowe, wiz­ualne metafory.

Krzysztof Szla­pa urodz­ił się w 1987 roku w Katow­icach. Artys­ta fotografik. Autor trzy­nas­tu wys­taw indy­wid­u­al­nych i uczest­nik wielu wys­taw zbiorowych, od 2014 roku był współku­ra­torem w fotograficznej Galerii Pustej cd. w Jaworznie, w lat­ach 2014–2019 kura­tor galerii sztu­ki Za Szy­bą w Katow­icach, od 2013 roku członek Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki, gdzie pełnił funkcję sekre­tarza zarzą­du. Lau­re­at Stype­ndi­um Min­is­tra Kul­tu­ry i Dziedz­ict­wa Nar­o­dowego Mło­da Pol­s­ka w 2023 roku. Stype­ndys­ta Marsza­ł­ka Wojew­ództ­wa Śląskiego w dziedzinie kul­tu­ry w roku 2017. Inic­ja­tor wielu wydarzeń kul­tur­al­nych upowszech­ni­a­ją­cych fotografię artysty­czną takich jak: wernisaże wys­taw, warsz­taty oraz spotka­nia autorskie we współpra­cy z różny­mi lokalny­mi inty­tu­lac­ja­mi. Miesz­ka w Katow­icach, na co dzień pracu­je w Szkole Fil­mowej im. Krzyszto­fa Kieślowskiego.

https://krzysztofszlapa.myportfolio.com/

Zaświaty: Krzysztof Szlapa

W cyk­lu „Zaświaty” Krzysztof Szla­pa kreu­je przestrzeń poza mate­ri­al­nym światem, bada­jąc granice per­cepcji oraz wielowarst­wowe spek­trum doświad­czeń duchowych. Twór­c­zość ta, inspirowana zarówno filo­zofią Dalekiego Wschodu, kul­turą psy­chodeliczną, jak i oso­bisty­mi przeży­ci­a­mi artysty, stanowi próbę uch­wyce­nia tego, co nieuch­wytne — pozarzeczy­wiste warst­wy egzys­tencji. Śmierć bliskiej oso­by i odkrycie jej ezoterycznych zain­tere­sowań stały się dla auto­ra bodźcem do dal­szej eksplo­racji tem­atów duchowych, prowadząc go do pró­by głęb­szego zrozu­mienia prze­jść między rzeczy­wis­toś­cią a jej tran­scen­dent­nym wymiarem.

Szla­pa posługu­je się fotografią jako medi­um, a światło — będące zarówno tworzy­wem jego fotograficznej rejes­tracji, jak i cen­tral­nym punk­tem kon­cepcji artysty­cznej — stanowi esencję tej twór­c­zoś­ci. Światło, będące źródłem widzenia i sym­bol­em tran­scen­dencji, prowadzi odbior­cę poza mate­ri­alne postrze­ganie rzeczy­wis­toś­ci. Jak maw­iał bud­dyjs­ki mnich Thích Nhất Hạnh, „Światło obec­ne w każdym z nas nie jest tylko for­mą, lecz promie­niem naszego ist­nienia”. W pra­cach Szlapy światło jawi się jako most między światem widzial­nym a intu­icyjny­mi przestrzeni­a­mi wyobraźni, sta­jąc się głównym tworzy­wem, które przekracza samo zjawisko i wchodzi w dia­log z wyobraźnią.

Artys­ta świadomie sto­su­je różnorodne zabie­gi zakłó­ca­jące i przek­sz­tał­ca­jące światło, które defor­mu­je i rein­ter­pre­tu­je rzeczy­wis­tość w sposób niemal alchemiczny. Przy pomo­cy soczewek i innych narzędzi opty­cznych, Szla­pa wprowadza liczne zniek­sz­tałce­nia w spek­trum świ­etl­nym, tworząc kom­pozy­c­je na grani­cy jawy i snu. W jego fotografi­ach światło przy­biera for­mę nieziem­ską, prowadząc nas przez meandry obrazów, które zda­ją się być bardziej intu­icyjnym odbi­ciem emocji niż log­icznym zapisem rzeczywistości.

For­ma wys­tawy została staran­nie zaplanowana, by stworzyć przestrzeń głębok­iej reflek­sji. Każdy ele­ment, od układu prac, przez for­mat i oświ­etle­nie, aż po ele­men­ty towarzyszące, ma za zadanie otworzyć odbior­ców na doświad­cze­nie emocjon­alne i duchowe. W tej przestrzeni Szla­pa prag­nie stworzyć swego rodza­ju „świą­tynię obrazu”, gdzie intym­ność wiz­ji spo­ty­ka się z potrze­bą intro­spekcji i refleksji.

Zaświaty” są zaprosze­niem do przekroczenia granic codzi­en­noś­ci i zanurzenia się w świat intu­icji oraz duchowych poszuki­wań. To pró­ba mate­ri­al­iza­cji tego, co nie­ma­te­ri­alne — wiz­ji, które ist­nieją jedynie w wyobraźni, a które autor odsła­nia przed nami z wrażli­woś­cią i odd­aniem dla tego, co pozarzeczywiste.

Wojtek Kukucz­ka