————————————————————————-

————————————————————————-

Wys­tawa fotografii “KATOWICE W OBIEKTYWIE”

Mias­to Katow­ice oraz Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza­ją 4 XII 2013 o godz 18.30 do Galerii KATOWICE mieszczącej się przy ul. Młyńskiej 9 (I piętro),
na wernisaż zbiorowej wys­tawy fotografii “KATOWICE W OBIEKTYWIE 2013”

Tem­atem tegorocznej edy­cji konkur­su „Katow­ice w obiek­ty­wie 2013”, orga­ni­zowanym przez Wydzi­ał Pro­mocji Urzę­du Mias­ta Katow­ice we współpra­cy ze Okręgiem Śląskim Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików, były „Cztery pory roku”.

40 zdjęć, jako wyróżnie­nie w konkur­sie zostanie wyek­sponowanych w Galerii Katow­ice ZPAF. Autora­mi zdjęć są:

Aga­ta Głat­ki, Aga­ta Krakowiak, Agniesz­ka Wosz, Anna Toma­ka-Wój­cik, Anna Wołoch, Bartłomiej, Dar­iusz Demar­czyk, Doro­ta Majew­s­ka, Elż­bi­eta Musia­lik, Ewa Grze­gorzak Łopuszko, Eweli­na Wawrzyńc­zo, Fran­ciszek Bara, Iwona Błąkała Wan­der, Jakub Dłubak, Joan­na Bratko-Lityńs­ka, Jolan­ta Bojarun, Jolan­ta Kołakows­ka, Łukasz Mich­na, Mag­dale­na Pier­wocha, Mał­gorza­ta Heichel Det­zn­er, Marcin Kelm, Marek Lityńs­ki, Maria Płon­ka, Moni­ka Mysz­ka, Paweł Bocianek, Robert Garst­ka, Robert Pali­ga, Tomasz Kawka, Urszu­la Gładka.

Nagrodą główną w Konkur­sie jest pub­likac­ja fotografii na kar­tach kalendarza:

Marek Lityńs­ki „Pier­wszy śnieg”

Robert Pali­ga „Bor­ki zimą”

Maria Płon­ka „Lato na Nikiszow­cu”, „Wiosen­ny trening”

Robert Garst­ka „Wios­na na tysią­cle­ciu 3”

Elż­bi­eta Musia­lik „Cisza nad Morawą”, „Złotem malowane”

Mag­dale­na Pier­wocha „Dolina Trzech Stawów”

Marcin Kelm „Lip­cowy zmierzch na Jordana”

Agniesz­ka Wosz „Zło­ta śląs­ka jesień”

Doro­ta Majew­s­ka „Las Mur­ck­ows­ki 2”

Bartłomiej Mrózek „Bazy­li­ka”

Aga­ta Krakowiak „Jesi­enne logo 2”

Anna Toma­ka-Wój­cik „Kolory jesieni”

Trzem autorom prac zamieszc­zonych na wys­taw­ie komis­ja przyz­nała nagrody specjalne:

1.Elżbieta Musia­lik „Cisza nad Morawą” — tablet multimedialnych

2.Marek Lityńs­ki „Pier­wszy śnieg” — tablet multimedialny

3.Anna Toma­ka-Wój­cik „Kolory jesieni” — czyt­nik do e‑booków

Autor­ka pra­cy, która zdobyła najwięk­szą liczbę głosów w głosowa­niu inter­nautów weźmie udzi­ał w warsz­tat­ach fotograficznych zor­ga­ni­zowanych przez Okręg Śląs­ki ZPAF:
Elż­bi­eta Musia­lik „Złotem malowane”
Wszys­tkim lau­re­atom serdecznie grat­u­lu­je­my i zaprasza­my na wernisaż wys­tawy, pod­czas której zwycięz­com zostaną wręc­zone nagrody.

————————————————————————-

Wys­tawa fotografii geor­gia Kraw­iec “OCZY BOGA”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza do Galerii KATOWICE,na wys­tawę fotografii w ramach 5. Ogólnopol­skiego Fes­ti­walu Fotografii Otworkowej OFFO 2013:
geor­gia Kraw­iec “OCZY BOGA”

Misty­cz­na podróż wehikułem fotografii.

Imma­nent­ną częś­cią poszuki­wań duchowych jest docieranie do źródeł natu­ry per­cepcji, grani­cy świado­moś­ci, isto­ty materii. Seria obiek­tów i fotografii OCZY BOGA Georgii Kraw­iec zda­je się być wyrazem takiej oso­bis­tej podróży misty­cznej, jaką dokonu­je autor­ka. Wys­tawa prac sta­je się zaś pretek­stem do zaproszenia widza do odby­cia tej podroży. Dlat­ego też w jej odbiorze oprócz wartoś­ci czys­to este­ty­cznej, wiz­ual­nej niezwyk­le istot­na sta­je się sym­bo­l­i­ka. Jest ona obec­na w każdym aspekcie projektu.

Już sam wybór tech­ni­ki nie jest przy­pad­kowy. Cam­era obscu­ra (aparat otworkowy) jest bowiem najbardziej pier­wot­ną for­mą sztu­ki fotografii, czys­to fizy­cznym pod­sta­wowym zjawiskiem natu­ry, ale również fenomen­em będą­cym zasadą naszej per­cepcji wiz­ual­nej. Nasze oko jest „otworkiem”, my jesteśmy „otworka­mi”. Zderze­nie tego fenomenu z umieszc­zonym w piramidzie okiem opa­trznoś­ci, sym­bol­izu­ją­cym nieustan­ną obec­ność abso­lu­tu w tym co prze­jaw­ione, uświadamia nam jego byt­ność w każdym punkcie, w każdej isto­cie. Nieprzy­pad­kowo mate­ri­ały, z których wyko­nano piramid­ki reprezen­tu­ją różne formy materii.

Niezwykłym doświad­cze­niem jest zabieg zamknię­cia kliszy wewnątrz owych sym­boli, co czyn­ni z nich aparaty otworkowe cią­gle rejestru­jące otacza­ją rzeczy­wis­tość. To spraw­ia, że zaczy­namy postrze­gać światło jako boskie medi­um, w którym jesteśmy nieustan­nie zanurzeni. Zamknię­ta klisza, której nie da się wyjąć, wys­taw­iona jest na nieustan­ną pro­jekcję. Z per­spek­ty­wy nieskońc­zonoś­ci zosta­je ona całkowicie zaświ­et­lona, czego wynikiem jest obraz abso­lut­nej świ­etlis­toś­ci. Zarówno w kul­turze wschodu jak i zachodu świ­etlis­tość jest atry­butem ostate­cznej świado­moś­ci, duszy, Boga.

Owa świ­etlista natu­ra naszej egzys­tencji została w sposób niezwykły przed­staw­iona w cyk­lu fotografii przed­staw­ia­ją­cych postać wykonu­jącą cykl pow­i­ta­nia słoń­ca (suryana­maskar). To szczegól­ny cykl pozy­cji wykony­wanych jed­na po drugiej, do których dołącza się recy­tację imion Boga, będą­cy w trady­cji hin­duiz­mu oraz w trady­cji jogi wyrazem wewnętrznej ofi­ary składanej Bogu. Słońce (w san­skrycie: surya) jest sym­bol­em czys­tej energii, oczyszcza­jącej ofi­arni­ka poprzez ofi­arę ognia. Wielokrotne wykony­wanie cyk­lu sil­nie roz­grze­wa budząc wewnętrzny ogień, w którym ciało oczyszcza się nie tylko w sposób sym­bol­iczny ale i substancjalny.

Georgii Kraw­iec w sposób niezwykły udało się to uch­wycić w fotografi­ach, na których postać jogi­na jest wypełniona światłem — całkowicie oczyszc­zona, całkowicie ofi­arowana, total­nie zjed­noc­zona z boską świ­etlis­toś­cią. To punkt w którym zni­ka grani­ca między energią i mater­ią. Dochodz­imy do grani­cy per­cepcji i świado­moś­ci. Czy tak właśnie postrze­ga­ją nas oczy Boga? Czy tak doświad­cza­my z nim zjednoczenia? … ?
Piotr Künstler
Warsza­wa, paździenik 2013
kura­tor wys­tawy w Galerii KATOWICE: Katarzy­na Łata-Wrona

OFFO 2013 to pią­ta, jubileuszowa, edy­c­ja Ogólnopol­skiego Fes­ti­walu Fotografii Otworkowej orga­ni­zowanego przez Grupę Trzy­ma­jącą OFFO. Jest to impreza cyk­licz­na (bien­nale), która nie ma odpowied­ni­ka w pol­skim środowisku fotograficznym, a znana jest także poza grani­ca­mi kraju.

OFFO jest Fes­ti­walem gro­madzą­cym twór­ców, którzy posługu­ją się fotografią otworkową (pin­hole pho­tog­ra­phy). Jej celem jest ukazanie możli­woś­ci, jakie daje ta tech­ni­ka i przy­bliże­nie jej możli­wie najsz­er­szej publiczności.

Wys­tawy fes­ti­walowe i pofesti­walowe były, są i będą eksponowane w około 30 gale­ri­ach górnośląs­kich, ale także w innych regionach kra­ju, jak choć­by cyk­licznie w Browarze Mieszcza­ńskim we Wrocław­iu pod­czas fes­ti­walu „Pod­wod­ny Wrocław”.

W Fes­ti­walu udzi­ał biorą uznani artyś­ci upraw­ia­ją­cy ten gatunek fotografii — członkowie Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików, Artyś­ci Fotok­lubu Rzeczy­pospo­litej Pol­s­ki, wykład­ow­cy uczel­ni artysty­cznych, oraz artyś­ci Między­nar­o­dowej Fed­er­acji Fotografii Artysty­cznej F.I.A.P. Choć w nazwie jest „Ogólnopol­s­ki”, ale w fes­ti­walu brali udzi­ał Autorzy ze wszys­t­kich kon­ty­nen­tów (z wyjątkiem Antarktydy).

Wys­ta­wom towarzyszą pokazy filmów otworkowych, mul­ti­mediów, prelekc­je, oraz wydawnict­wo (z powodu braku pieniędzy cza­sa­mi tylko na CD) stanow­iące po częś­ci kat­a­log, ale też zbiór artykułów teo­re­tyków i prak­tyków fotografii otworkowej.

Nieodłączną częś­cią Fes­ti­walu jest również wys­tawa „OFFO Objaz­dowe” („OFFO-On-The-Way”), pod­czas której każdy autor prezen­tu­je tylko jed­no zdję­cie. Ekspozy­c­ja ta pokazy­wana jest w różnych ośrod­kach na tere­nie kra­ju również po zakończe­niu Festiwalu.

OFFO jest imprezą nieza­leżną, for­mal­nie niezwiązaną z żad­ną insty­tucją. W celu orga­ni­za­cji Fes­ti­walu (pod­czas jego II edy­cji) pow­stała niefor­mal­na Gru­pa Trzy­ma­ją­ca OFFO, do której w 2009 roku dołączyła Gru­pa Szy­bkiego Reagowa­nia OFFO.

Gale­ria KATOWICE jest czyn­na w środy i czwart­ki od 10.00 do 17.00
oraz w poniedzi­ał­ki i piąt­ki od 17.00 do 20.00

wys­tawę moż­na oglą­dać do koń­ca listopada

serdecznie zaprasza­my!

————————————————————————-

Fin­isaż wys­tawy fotografii “bliżej“Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza 6 XI 2013 o godz 18.30 na fin­isaż wys­tawy fotografii „bliżej”.
Fin­isaż odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Młyńskiej 9 (I piętro).
Kura­torem wys­tawy jest Katarzy­na Łata-Wrona.

————————————————————————-

Wys­tawa fotografii “bliżej”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza 2 X 2013 o godz 18.30 na wernisaż wys­tawy fotografii „bliżej”.
Wernisaż odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Młyńskiej 9 (I piętro). Wys­tawę moż­na oglą­dać do koń­ca miesią­ca października.
Gale­ria jest czyn­na w środy i czwart­ki od 13.00 do 17.00.
Kura­torem wys­tawy jest Katarzy­na Łata-Wrona.

Autorzy wys­tawy:ANNA 66 ANDRZEJEWSKA
MICHAŁ CAŁA
MARTA DĄBROWSKA
MARIA DZIERŻYŃSKA
WALDEMAR JAMA
ANTONI KREIS
MAREK LOCHER
KATARZYNA ŁATA-WRONA
ARKADIUSZ ŁAWRYWIANIEC
BEATA MENDREK-MIKULSKA
BOGUSŁAW MICHNIK
KRZYSZTOF MILLER
JOWITA MORMUL
JOANNA NOWICKA
ZBIGNIEW SAWICZ
BOLESŁAW STACHOW
KRZYSZTOF SZLAPA
MAREK WESOŁOWSKI
JÓZEF WOLNY
EWA ZAWADZKA

ANNA 66 ANDRZEJEWSKA

WALDEMAR JAMA

MAREK LOCHER

JOANNA NOWICKA

EWA ZAWADZKAAnna66 Andrze­jew­s­ka
Urod­zona w 1977 roku w Będzinie. Członek ZPAF. Zaj­mu­je się fotografią krea­cyjną. Intere­su­ją ją relac­je między­ludzkie z pełną paletą odcieni. Cechą charak­terysty­czną jej fotografii jest „pięk­na brzy­do­ta” i bal­an­sowanie na grani­cy kiczu. Ceni możli­wość kre­owa­nia rzeczy­wis­tego świa­ta o niere­al­nej struk­turze, a inspirac­je czer­pie z obserwacji życia real­nego jak i ze snu. Jest uczest­niczką wielu wys­taw indy­wid­u­al­nych i zbiorowych. www.anna66.carbonmade.com
„bliżej”: „ Paper mar­riage” to jed­na z fotografii z cyk­lu „ Relac­je”. Zestaw ten pow­sta­je od 2008 roku i jest cyk­lem jeszcze nieza­końc­zonym. Związ­ki między­ludzkie są głównym tem­atem jaki intere­su­je autorkę Zbiór fotografii „ Relac­je” oscy­lu­je wokół człowieka i jego miejs­ca w komu­nikacji z drugim człowiekiem. Autor­ka uwidacz­nia skom­p­likowany świat związków part­ner­s­kich, małżeńs­kich, przy­ja­ciel­s­kich i pokazu­je prawdzi­we emoc­je z nim związane gdyż przykłady czer­pie z życia obser­wu­jąc swo­je otoczenie.

Michał Cała
Fotogra­fu­ję od 40 lat. Tem­ata­mi moich zdjęć są najczęś­ciej pejza­że prze­mysłowe i miejskie Górnego i Dol­nego Śląs­ka. Intere­su­ją mnie prob­le­my społeczne i urban­isty­czne. Więcej o mnie, oraz moje fotografie moż­na znaleźć na stron­ie www.michalcala.pl
„bliżej”: Moje zdję­cie przed­staw­ia starszego pana na ław­ce ze swoim pieskiem. Ten piesek jest, być może, ostat­nią i jedyną bliską istotą dla tego pana.

Mar­ta Dąbrowska
„bliżej”: Zdję­cie „Portret pod­wójny” należy do cyk­lu „Portret matki.”
Kiedy dowiedzi­ałam się o wys­taw­ie „Bliżej” od razu pomyślałam o tym zdję­ciu. Słowo bliżej, kojarzy mi się najbardziej z relac­ja­mi między­ludzki­mi. Wyda­je się, że najbliżej człowieka jest jego rodz­i­na. Fotogra­fu­je­my namięt­nie naszych blis­kich. Fotogra­fu­je­my i jesteśmy przez nich fotografowani. Wzrusza­my się oglą­da­jąc rodzinne zdję­cia. To nas zapew­nia i przy­pom­i­na o więzi.
Czy jed­nak sam fakt fotografowa­nia spraw­ia, że relac­je sta­ją się bliższe, czy więcej w nas wiedzy, zrozu­mienia, wybaczenia i akcep­tacji? „Portret pod­wójny” jest mon­tażem. Sfo­tografowałam matkę a potem ubrałam jej rzeczy i zostałam sfo­tografowana. „Zbliżyłam nas” w pro­gramie kom­put­erowym. Na zdję­ciu jesteśmy blisko, ale nie zawsze blisko oznacza bliżej…
Nieste­ty nie mamy już dużo cza­su na Bliżej.
Nazy­wam się Mar­ta Dąbrowska.
Fotografuję.

Maria Dzierżyńs­ka
Od 2004 roku członek ZPAF. Od lat związana z życiem artysty­cznym Kłodz­ka: doku­men­tu­jąc fotograficznie i orga­nizu­jąc wys­tawy, głównie w Galerii BWA, jako wielo­let­ni jej kierown­ik artysty­czny, a potem dyrek­tor. Autor­ka wielu wys­taw indy­wid­u­al­nych i zbiorowych.

„bliżej”: Coraz bardziej potrze­bu­ję kon­tak­tu z przy­rodą. Tworzy ona niepow­tarzalne seanse. Poprzez makro­fo­tografię wybier­am i pow­ięk­szam mój pejzaż krea­cyjny – trochę nos­tal­giczny, złożony z ele­men­tów natu­ry, cho­ci­az wyda­je się nieco abstrakcyjny…

Walde­mar Jama
Od 1973 r członek ZPAF. Pro­fe­sor sztuk plastycznych.
Autor wielu wys­taw indy­wid­u­al­nych i znaczą­cych zbiorowych.

„bliżej”: To takie połącze­nie try­wial­noś­ci z oczywistością.

Antoni Kreis
ur. w 1956 w Chor­zowie, z fotogra­fu­je od 35 lat, członek ZPAF, wice prezes Zarzą­du Okręgu Śląskiego ZPAF. Uczest­nik blisko dwus­tu fotograficznych wys­taw zbiorowych i kilkudziesię­ciu indy­wid­u­al­nych. Lau­re­at dziesiątek nagród w konkur­sach fotograficznych i fil­mowych. Cią­gle poszuku­je nowych form wypowiedzi artystycznej.
„bliżej”: „Auto­portret bezpośred­ni” — Najbliżej jak to możli­we. Bezpośred­ni ślad „mnie” na obra­zie. Dosłowny „kon­takt” z podłożem, na którym odbił się wiz­erunek mojej obec­noś­ci. Dziś bezbolesny auto­portret wyko­nany z pomocą cyfrowego skan­era, którego pro­to­typem pon­ad dwa tysią­cle­cia temu była hus­ta świętej Weroni­ki. Właśnie wtedy wynaleziono fotografię.

Marek Locher
rocznik 1975, zawodowo związany z branżą architektoniczno-projektową:
W fotografii intere­su­je mnie doku­men­towanie ter­aźniejs­zoś­ci widzianej przez pryz­mat przeszłoś­ci lub jej bezpośred­ni związek z przeszłoś­cią. Fotografia to dla mnie przy­jem­ność, chęć poz­nawa­nia ludzi i miejsc oraz możli­wość reje­strowa­nia obrazów z życia, których utr­walanie uważam za ważne i istotne.
„bliżej”: O przesłanym zdję­ciu i powodach jego utrwalenia:
Pier­wszy plan pow­iązany z hory­zon­tem ciągiem 28 słupów, rozlokowanych w linii prostej na dys­tan­sie 570 metrów. Klarowność postrze­ga­nia per­spek­ty­wy zakłó­cona, abstrak­cyjność moty­wu zamier­zona, cel dodatkowy: niepow­tarzal­ność w codzienności.

Katarzy­na Łata-Wrona
Absol­wen­t­ka ASP w Krakowie, Wydzi­ał Grafi­ki w Katow­icach. Od 2000 roku członek ZPAF. Obec­nie prezes Okręgu Śląskiego ZPAF. Autor­ka kilku­nas­tu wys­taw indy­wid­u­al­nych, kilkudziesię­ciu zbiorowych oraz hap­pen­ingów fotograficznych, kura­tor wys­taw tem­aty­cznych. Prowadzi autorskie warsz­taty fotograficzne: www.fotowarsztaty.eu. Zaj­mu­je się fotografią kreacyjną.
„bliżej”: „lal­ka ż III,CMs~lce;lm D.~lek 1. „zabawka dziecin­na mają­ca miniatur­ową postać ludzką, częs­to dziecięcą, uży­wana też (zwyk­le w pięknym stro­ju) jako przed­miot deko­ra­cyjny”: Gumowa, plas­tykowa, szma­ciana lal­ka. Lal­ka chodzą­ca, płaczą­ca, zamyka­ją­ca oczy. […] 2. ”fig­ur­ka zastępu­ją­ca postać akto­ra w wid­owisku, np. kukieł­ka, pacyn­ka, mar­i­onet­ka”: Teatr lalek. (Słown­ik języ­ka pol­skiego, W‑wa 1979)

Arka­diusz Ławrywianiec
ur. 19.01.1967 w Opolu. Jest absol­wen­tem Wyższej Szkoły Ped­a­gog­icznej w Opolu. Fotografią zaj­mu­je od 1986 roku, kiedy to
wykon­ał włas­noręcznie pier­wszą odbitkę. Od 1994 pracu­je w Dzi­en­niku Zachod­nim jako fotore­porter. Od 2009 uczy w Policeal­nej Szkole Fotograficznej Fotoe­dukac­ja w Katow­icach. Od 2010 jest członkiem ZPAF. Strona autors­ka www.areklawrywianiec.com
„bliżej”: „Gdzie jest człowiek, tam jest i sztu­ka” (Stanisław Igna­cy Witkiewicz)
Aby to dostrzec, trze­ba być bliżej.

Bea­ta Mendrek-Mikulska
Od 2008 roku członek ZPAF. Wykład­ow­ca w Szkole Fotografii FOTOEDUKACJA w Katow­icach w zakre­sie Kom­pozy­cji Obrazu Fotograficznego, Tech­nik Fotograficznych oraz Rysunku. Orga­ni­za­tor­ka i wykład­ow­ca kursów i warsz­tatów fotograficznych. (www.fotowarsztaty.eu) Autor­ka wys­taw indy­wid­u­al­nych oraz uczest­nicz­ka wys­taw zbiorowych. Strona autors­ka www.horyzonty.net
„bliżej”: Bliżej… jeszcze bliżej… już bliżej się nie da… NAJBLIŻEJ…

Bogusław Mich­nik
Rocznik 1945. Członek ZPAF. Poeta,fotografik, ani­ma­tor kultury.
„bliżej”: Pra­ca z cyk­lu „Erosar­i­um”, w którym stara się być możli­wie blisko jed­nej z najważniejszych sfer życia.

Krzysztof Miller
ur 01 05 1953r. w Tarnows­kich Górach. Absol­went wydzi­ału oper­a­torskiego Państ­wowej Wyższej Szkoły Fil­mowej, Teatral­nej i Telewiz­yjnej w Łodzi. Autor zdjęć do filmów fab­u­larnych i doku­men­tal­nych. Współpra­ca z ARTE, ZDF, Canal+, Dis­cov­ery oraz Telewiz­ją Pol­ską. Członek Sto­warzyszenia Fil­mow­ców Pol­s­kich oraz ZPAF. Liczne wys­tawy fotograficzne w kra­ju oraz za granicą.
„bliżej”: Czas w którym żyje­my, to czas samol­ubów i ego­cen­tryków. Człowiek obok nas to nie koleżan­ka, czy kole­ga — to konkurent. Musimy stroić się w bojowe piór­ka, musimy być sil­ni, lep­si, szyb­si. Musimy wygrać. Wsty­dz­imy się ludz­kich odruchów (aku­rat, że mamy z tego korzyść). Nie mówimy przepraszam, bo to przyz­nanie się do błę­du, nie mówimy dzięku­ję — bo to nam powin­ni dziękować. W końcu nie mówimy kocham bo to obnaże­nie włas­nych uczuć, a my prze­cież powoli mamy stać się … pro­duk­cyjny­mi maszy­na­mi wiel­kich korporacji.

dr Jowi­ta Bogna Mormul
fotogra­fu­je, malu­je, ilus­tru­je, rzeźbi, łącząc dzi­ałal­ność twór­czą z wykład­ową. Absol­wen­t­ka ASP w Krakowie i PWS­FTViT w Łodzi. Członk­i­ni ZPAF i ZPAP. Więcej na www.jowitka.com

„bliżej”:
Rytm kon­trast kolor
Zbliżam się
Bliskość odna­j­du­je nowe znaczenia
Odrealnia
Kadrem wyj­mu­ję z kon­tek­stu ułam­ki rzeczywistości
Układam rekon­strukcję wrażenia

Joan­na Nowicka
zawodowy fotograf i fotore­porter. Absol­wen­t­ka socjologii
na Uni­w­er­syte­cie Śląskim (2002) oraz stu­den­t­ka pro­jek­towa­nia graficznego
– studiów pody­plo­mowych na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.
Stype­ndys­t­ka Marsza­ł­ka Wojew­ództ­wa Śląskiego w dziedzinie kul­tu­ry na projekt
fotograficzny o architek­turze powo­jen­nej na Śląsku (2010).
„bliżej”: idea, dzi­ałanie, razem, humor, zau­fanie, pomoc, TATO.

Zbig­niew Sawicz
Fotografią zaj­mu­je się od pon­ad 40 lat. Członek ZPAF od 1990r. Współpra­cow­ał z m.in. z „Panoramą”, „Foto Mag­a­zynem”, „Ekranem”, od 18 lat miesięcznikiem „Śląsk”. Zdję­cia pub­likował w licznych wydawnictwach albu­mowych i książkowych.
Najbardziej znane cyk­le fotograficzne: „Śląs­ka bal­la­da” i real­i­zowany od kilku­nas­tu lat „Mis­tr­zowie pięk­na” ukazu­ją­cy wybit­nych przed­staw­icieli sztu­ki i kul­tu­ry, w różnorod­ny sposób związanych ze Śląskiem. Jest autorem wielu wys­taw indy­wid­u­al­nych oraz uczest­nikiem wys­taw zbiorowych i ogólnopol­s­kich plen­erów fotograficznych.
Za twór­c­zość fotograficzną odz­nac­zony m.in. medalem Zasłużony dla Kul­tu­ry Polskiej.
„bliżej”: Przy­ro­da nie znosi pust­ki. Niegdyś kar­c­zowano lasy by budować kopal­nie. W miejs­cach, w których zaprzes­tano wydzier­ać zie­mi czarne dia­men­ty pozostały rany, które natu­ra sama stara się zaleczyć. Ślad destruk­cyjnej obec­noś­ci człowieka szy­bko się zaciera…

Bolesław Sta­chow
Upraw­ia fotografię men­tal­ną. Fotografowanie dla niego jest zbieraniem tworzy­wa do kom­ponowa­nia utworów obrazowych.
Ostat­nie wys­tawy to; „Wier­sze obraza­mi zapisane” oraz
„Czas przeszły powracający’.
„bliżej”: Prace naw­iązu­ją do haseł, pieśni i wiz­erunk­ów pro­pa­gandowych z min­ionego okre­su i są ich pastiszem.

Krzysztof Szla­pa
rocznik ’87, miesz­ka w Katow­icach, członek ZPAF, uczest­nik Szkoły Widzenia
oraz Grupy 999, częsty gość w Żywym Skanse­nie Fotografii, wolon­tar­iusz w Galerii Pustej, z wyk­sz­tałce­nia filolog, prowadzą­cy waka­cyjne zaję­cia fotograficzne dla dzieci i młodzieży, nauczy­ciel języ­ka pol­skiego w szkole podstawowej.

„bliżej”: Pra­ca zapro­ponowana do zbiorowej wys­tawy „Bliżej” reprezen­tu­je wciąż
pow­sta­jącą ser­ię zdjęć pod wstęp­nym tytułem „Pamięt­nik”. Jest to
oso­bisty zapis codzi­en­nych sytu­acji, których wartość i znaczenie
poz­na­ję przez fotografię (cza­sa­mi po cza­sie). Papierowa pamięć buduje
moją tożsamość, w której bliskie mi oso­by nie są mod­e­la­mi, ale
żywy­mi ludź­mi ( porusza­ją­cy­mi się i odd­y­cha­ją­cy­mi, co można
zauważyć dzię­ki kilkusekun­dowym naświ­etle­niom). Upływ cza­su zamazuje
detale obrazu dzi­ała­jąc nie inaczej
jak ludz­ka pamięć. Mam jed­nak nadzieję, że ta stra­ta budzi chęć
dopowiedzenia, pozostaw­ia­jąc dość miejs­ca dla Państ­wa wyobraźni.

Marek Wesołows­ki ur. 1968r, miesz­ka w Dąbrowie Górniczej.
Od 2010 Członek Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki. Właś­ci­ciel firmy Vir­tu­al Stu­dio, zawodowo zaj­mu­je się fotografią i pro­jek­ta­mi graficznymi.
Wielokrot­nie przed­staw­iał swo­je prace na wys­tawach indy­wid­u­al­nych i zbiorowych.
Jego prace są wyrazem ciągłych poszuki­wań twórczych.
Swo­je fotografie prezen­tu­je na autorskim blogu marekwesolowski.blogspot.com oraz stronie
fir­mowej www.virtualstudio.pl .
„bliżej”: Fotografia pt „Bliżej natu­ry” złożona została z dwóch współbrzmią­cych ze sobą obrazów: pier­wszy obraz stworzyła sama natu­ra pod­czas wys­taw­ienia mate­ri­ału światłoczułego na dzi­ałanie warunk­ów atmos­fer­ycznych, dru­gi to portret nagiej kobi­ety, spotkanej przy­pad­kowo w moim ogrodzie 😉

Józef Wol­ny
Rocznik 60, urod­zony w Rudzie Śląskiej. Od 1983 r. akty­wnie uczest­niczył w pra­cach Katow­ick­iego Towarzyst­wa Fotograficznego, biorąc udzi­ał w wielu wys­tawach, konkur­sach i prezen­tac­jach. Zawodowo związany był jako eta­towy fotore­porter z tygodnikami:”Panorama”, „Kato­lik”, „Gaze­ta Wyborcza”,”Super Express”. Obec­nie pracu­je w tygod­niku „Gość Niedziel­ny” jako fotoedy­tor i szef dzi­ału foto. Upraw­ia fotografię czarno-białą mieszczącą się w nur­cie fotografii auto­nom­icznej, twór­ca poję­cia metafotofizyczności.
Członek ZPAF od sty­cz­nia 2003 roku, nr legi­t­y­macji 855.
„bliżej”: Bre­ta­nia 10.06.2013
Spaceru­jąc po Saint-Bri­ac obok różowej ciastkarni spotkałem Cather­ine. Nie wiem dlaczego. Uśmiech­nię­ta pokaza­ła mi światło i wia­tr gdzieś pomiędzy polem gol­fowym a Ang­iel­skim Kanałem. Po trzykroć jej za to dziękuję.
Józef

Ewa Zawadz­ka
ukończyła Wydzi­ał Grafi­ki w Katow­icach — Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie. Prowadzi Pra­cown­ię Dzi­ałań Multi­graficznych na Akademii Sztuk Pięknych w Katow­icach. Grafik i malarz. Członek ZPAF. Od początku związana z fotografią, która była inspiracją jej twór­c­zoś­ci. Obec­nie zaś stała się ważną, samodziel­ną for­mą wypowiedzi artysty­cznej. Intere­su­je ją fotografia aranżowana, syn­te­ty­czny pejzaż oraz eksperyment.
„bliżej”: Zdję­cie jest z cyk­lu red ‑one — są to gablo­ty 23 x 23 dotyka­jące spraw komer­cji, nad­mi­aru towarów, pro­mocji, niepow­tarzal­nych okazji i wyprzedaży — oraz reprezen­tacji i prezentacji.

————————————————————————-

Hap­pen­ing “Wszys­tkie dro­gi prowadzą do fotografii” przedłużamy do 04 sierp­nia ter­min zgłoszeń 

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki serdecznie zaprasza do wzię­cia udzi­ału w hap­peningu “Wszys­tkie dro­gi prowadzą do fotografii”.
Zadanie współ­fi­nan­sowane z budże­tu Mias­ta Katowice.

Hap­pen­ing odbędzie się dnia 21 sierp­nia 2013r. od godz. 18.00.

UWAGA! TERMIN ZGŁOSZEŃ PRZEDŁUŻAMY DO 04 SIERPNIA.

REGULAMINFORMULARZ ZGŁOSZENIOWY

————————————————————————-

Wys­tawa “CYBERFOTO 2013” 

Region­al­ny Ośrodek Kul­tu­ry w Częs­to­chowie oraz Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza 07 VIII 2013 o godz 18.30 na wernisaż wys­tawy fotografii “CYBERFOTO 2013”, który odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Młyńskiej 9 (I piętro).
Zaprasza­my serdecznie!

Krzysztof Jurec­ki

Ścieranie się prądów artysty­cznych i kulturowych

Jakie mam wraże­nia po kole­jnym konkur­sie Cyber­fo­to? Gdzie on prowadzi i jakie wyz­nacza ścież­ki w pol­skiej fotografii? Na te proste pyta­nia być może ktoś odpowie za lat kilka­naś­cie, albo nigdy… . Odpowie wów­czas, jeśli dla jakiegoś twór­cy będzie to istot­ny moment, a udzi­ał w takiej wys­taw­ie zmieni coś w jego życiu. Może kiedyś dowiemy się o tym?
Rywal­iza­c­ja różnych światów i kultur
Uświadomiłem sobie, że najnowsza „wal­ka światów” nie tylko w poli­tyce posi­a­da swo­je oblicze, ale także w prą­dach kul­tur­owych i na takim konkur­sie, jak ten w Częs­to­chowie. Mamy więc ataku­jące esty­cznie malarst­wo i wciąż stare/nowe este­ty­ki graficzne, które niszczą, albo próbu­ją to czynić, real­ność świa­ta doku­men­tal­nego. Widzę też w wielu pra­cach na Cyber­fo­to sil­niejsze zagroże­nie reklamą, która kusi ułudą pięk­na, nieśmiertel­noś­ci, nie mówiąc nic o real­noś­ci naszego świa­ta. Oglą­da­jąc prace z Ukrainy uświadomiłem sobie także zau­rocze­nie komik­sem i gra­mi kom­put­erowy­mi, które stwarza­ją wirtu­al­ny świat, przede wszys­tkim dla osób młodych, wierzą­cych w iluzję obrazu. Pow­sta­je więc nowy rodzaj dog­matu i wiary… .
Różnice kulturowe?
Pomi­mo, że coraz bardziej jesteśmy zjed­noczeni kul­tur­owo i następu­je uni­formiza­c­ja cywiliza­cji glob­al­nej pod znakiem McDon­al­da, to ist­nieją wciąż różnice kul­tur­owe (np. Indie). Co stanie się, jeśli este­ty­ka chińs­ka czy indyjs­ka zacznie wdzier­ać się do sztuk wiz­ual­nych łącząc się z trady­cją euroamerykańską? Taki pro­ces nastąpił już w filmie fabularnym.
Inne kra­je dalekowschod­nie, jak Japonia czy Korea Połud­niowa, już dawno prze­jęły najnowsze prądy europe­jskie i amerykańskie, a pro­ces ten bard­zo uak­ty­wnił pop-art, pier­wszy kierunek tzw. sztu­ki popularnej.

Nagrody

Pier­wsza nagro­da bezdyskusyjnie przy­padła Aure­lii Pachołek z Krakowa za cykl prac „Koniec rzeczy­wis­toś­ci”. Zade­cy­dowały o tym trzy aspek­ty: a) bard­zo wysub­limowane posługi­wanie się nałożonym kolorem, który „wchłonął” real­ność, b) umiejętne kom­ponowanie kon­turów prac i rezy­gnac­ja z ide­al­nego „złotego podzi­ału” na rzecz układów sugeru­ją­cych uporząd­kowany chaos, a przy­na­jm­niej niepokój. W ten sposób zach­wiana została real­ność fotografii w bard­zo ciekawy sposób połąc­zona z trady­cją sztu­ki abstrak­cyjnej i kom­pozy­cji , c) tytuł jest adek­wat­ny do trzech pokazanych zdjęć.

Dru­ga nagro­da przy­padła Gouta­mowi Chat­ter­jee (Indie) za prace pt. „Design my Dreams”. Oso­biś­cie nie poruszyły one mojej wyobraźni. Zde­cy­dowanie zostałem jed­nak przegłosowany przez pozostałych członków jury. Co zapro­ponował artys­ta? Elek­tron­iczne mon­taże naw­iązu­jące do klasy­cznego sur­re­al­iz­mu i jego nie­zlic­zonych kon­tynu­acji, w których poszczególne frag­men­ty, ele­men­ty, jak w klasy­cznej „grze w tru­pa” („cadavre exquis”), tworzą wciąż niewiaro­godne wyobraże­nia z podświado­moś­ci łąc­zone za pomocą „automatyz­mu”, którego w pra­cach Chat­ter­jee raczej nie należy się spodziewać. Może bliższe są one wciąż pop­u­larne­mu obiek­towi sur­re­al­isty­czne­mu „sur­re­al­ist object”, kiedy dzieło stawało się fetyszem skry­wa­ją­cym w sobie per­w­er­sję, ironię lub wróżeb­ną przepowied­nię. Ważne w nagrod­zonych pra­cach jest białe tło i szary kwadrat, naw­iązu­ją­cy do prze­ci­w­stawnej sur­re­al­iz­mowi trady­cji supre­matyz­mu Kaz­imierza Malewicza.

Trze­cią nagrodę uzyskał tryp­tyk Euge­niusza Nurzyńskiego „W stronę Klim­ta”. Z jed­nej strony podzi­wial­iśmy niesamowite wprost możli­woś­ci kolorysty­czne, jaki­mi ope­ru­je Nurzyńs­ki, ale z drugiej byliśmy zgod­ni, że pra­ca jest zbyt mała i inaczej powin­na być skom­ponowana – z trzech nieza­leżnych częś­ci. W ten sposób artys­ta kon­tynu­u­je swe zain­tere­sowa­nia malarst­wem, co poz­nal­iśmy już na konkur­sie w Częs­to­chowie. Tym razem w udany sposób wpisał się w eroty­czną i sym­bol­iczną secesję wiedeńską. W ten sposób także ponowoczes­ność pokazu­je swe pozy­ty­wne strony. To także trady­c­ja obrazu mon­towanego w sposób bard­zo dro­bi­az­gowy, co podzi­wial­iśmy w nagrod­zonych kil­ka razy w Częs­to­chowie pra­cach Krystyny Andryszkiewicz.

Wyróżnienia

Jan Koza­kows­ki w kilku pra­cach z serii „Moje mias­ta” umiejęt­nie połączył różne ele­men­ty architek­tu­ry z Częs­to­chowy. W ten sposób toczył rodzaj gry, w której oper­ował metodą rozbi­ja­nia i tworzenia nowej struk­tu­ry (trady­c­ja malarst­wa kubisty­cznego) z bard­zo ciekawym rodza­jem uproszczenia/prymitywizmu(?). Jego składane obraz­ki przy­pom­ni­ały świat znany z wyobraźni dziec­ka lub bardziej z rysunków i akwarel Niki­fo­ra Kryn­ick­iego. Oczy­wiś­cie Koza­kows­ki nie jest reprezen­tan­tem sztu­ki prymi­ty­wnej, ale się­ga do tego typu wyobraźni.
Jacek Szczer­ban­iewicz w serii „Mas­ki” kon­tynu­u­je od kilku lat swo­ją metodę łączenia świa­ta real­nego z manekinem kobi­ety. Uos­abia on różnego rodza­ju znaczenia znane np. z okre­su między­wo­jen­nego, które trud­no jed­noz­nacznie odszyfrować. Tym razem chy­ba zada­je pytanie o to, kto jest bardziej sztuczny – człowiek czy manekin? Może tak samo? Jego styl sta­je się coraz bardziej wyrazisty i rozpoz­nawal­ny wpisu­jąc się w his­torię pol­skiej fotografii cyfrowej.
Ostat­nie wyróżnie­nie przy­padło artystce ze Szwecji – Katerinie Mistal za trzy fotografie czarno-białe „Lost time”, w których skan­dy­nawskie lodow­ce pod­dane zostały zaskaku­jącej obróbce. Zatar­ta została grani­ca między real­noś­cią a fikcją. W struk­turze bieli i geom­e­tryzmie linii trud­no znaleźć granice łąc­zonych real­noś­ci. W tym przy­pad­ku waż­na jest świado­mość określonego dzi­ała­nia bieli i jej niuan­sów oraz konkret­nej struk­tu­ry. Pros­to­ta obrazu, ale jakże wyrafi­nowana! Świad­czy o dojrza­łoś­ci artystycznej.

————————————————————————-

Wys­tawa “Dyplomy Rocznej Szkoły Fotografii Fotoedukacja” 

Policeal­na Szkoła Fotograficz­na Fotoe­dukac­ja oraz Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza 03 VII 2013 o godz 18.30 na wernisaż wys­tawy fotografii “Dyplomy Rocznej Szkoły Fotografii Fotoe­dukac­ja”, który odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Młyńskiej 9 (I piętro).
Zaprasza­my serdecznie!

————————————————————————-

Fin­isaż wys­tawy Katarzy­na Łata-Wrona “39 części”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza 29 V 2013 o godz 18.30 na fin­isaż wys­tawy fotografii KATARZYNY ŁATY-WRONY: „39 częś­ci”, który odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Młyńskiej 9 (I piętro).
Zaprasza­my serdecznie!

————————————————————————-

Bea­ta Men­drek-Mikul­s­ka “NOTATKI”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza 5 VI 2013 o godz 18.30 na wernisaż wys­tawy fotografii Beaty Men­drek-MIkul­skiej: „NOTATKI”.
Wernisaż odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Młyńskiej 9 (I piętro). Wys­tawę moż­na oglą­dać do 26 czerwca.

Notat­ki … / Bea­ta Mendrek-Mikulska

To zapis codzi­en­noś­ci… ostrożne rozle­wanego wrzątku czy staran­nie przy­go­towanego obiadu, leni­we picie piwa czy dopalanie kole­jnego papierosa… smaże­nie naleśników czy podle­wanie kwiatów…
To raz czer­wone, raz błęk­itne dźwię­ki… przeży­wanie moc­ne lub obo­jętne….. nat­u­ralne… jak nat­u­ral­nie różne są natu­ry ludzkie …
To wresz­cie zachód czy wschód słoń­ca… zjawiskowo spoko­jny czy niespoko­jnie niespoko­jny … bezpośred­ni czy opar­ty o ściany…

Od abstrak­cyjnych, po zupełnie real­isty­czne, widokówkowe wręcz… bez szczegól­nej kom­pozy­cji, ekspozy­cji… zupełnie intu­icyjne, oso­biste, wynika­jące z impul­su się­ga­nia po aparat w takiej chwili…

Zapis, notat­ka chwili, radoś­ci z bycia w środku…

kura­tor wys­tawy — Antoni Kreis

/ Fotografia – dla wielu młodych i niemłodych ludzi to słowo dziś niemal mag­iczne. Co powodu­je, że tysiące, a nawet i więcej ludz­kich jed­nos­tek lekką ręką wyda­je niełat­wo zgro­mad­zone środ­ki na zakup sprzę­tu, którego cen­tral­nym punk­tem jest szk­lane oko? Pop­u­larne narzędzie, jakim jest aparat fotograficzny kierowane bywa na obiek­ty, zdarzenia, sytu­acje warte zdaniem ich właś­ci­cieli utr­wale­nia. Pow­sta­ją set­ki, tysiące, mil­iony kadrów. Potem pojaw­ia się myśl: mogę więcej, chcę coś powiedzieć bez uży­cia słów, wyszep­tać, wykrzy­czeć światu własne prawdy, uczu­cia, niepoko­je, tragedie (czy moż­na sfo­tografować zapach, dźwię­ki, muzykę, ból, roz­pacz i sza­loną radość?). Pojaw­ia się określe­nie: fotografia autors­ka, artysty­cz­na… Tem­aty coraz bardziej ważne i poważne. Legi­t­y­mac­ja z numerem i pieczątką, która stwierdza, że jestem ARTYSTĄ. Więc sta­ję się nim: mogę, wol­no mi, wręcz muszę szukać obrazów, wartych zaw­iesze­nie w GALERII- ŚWIĄTYNI SZTUKI. Przyjdą ludzie, obe­jrzą, będą starać się rozu­mieć — jed­ni bez trudu, inni pomyślą: o co chodzi ARTYŚCIE? Lubię to uczu­cie, gdy pod­chodzi ktoś i mówi: to jest dobre, rozu­miem, zgadzam się… Bea­ta na pewno też!

Bea­ta to oso­ba, którą znam od lat i należy do wąskiego grona osób z który­mi rozu­miemy się bez pomo­cy wol­nego i ogranic­zonego narzędzia komu­nikacji zwanego mową. Wystar­czy, że spo­jrzę na Jej FOTOGRAFIĘ i wiem co czu­je: to nic, ze Ona jest Kobi­etą a ja Mężczyzną. Ona ma lat tyle a ja tyle. Ona ma aparat takiej firmy, ja innej. Inne światy,

Przed oczy­ma mam najnowszy zestaw Jej prac. Spodziewałem się, że będzie poważnie (jak bywało ostat­nio). Albo przeczy­tam schowane na dnie obrazów wier­sze (jak na wielu Jej pra­cach). NIC Z TEGO! Widzę radość chwili, widzę utr­walone kadry, które nie zmusza­ją do myśle­nia, nie zas­tanaw­ia­ją. Z pewnoś­cią fotografowanie spraw­iło autorce dużo radoś­ci. Widzę tę radość i ona udziela się i mnie! Zaczy­nam rozu­mieć co w fotografii jest najważniejsze. Ter­az wiem co czu­ją Ci wszyscy, którzy do cyfrowych pudełeczek zbier­a­ją nas­tro­je, miejs­ca i chwile… Ter­az wiem, że bez radoś­ci nigdy nie będzie prawdzi­wej sztu­ki. Autor­ka przekroczyła kole­jną bari­erę w doskonale­niu oso­bis­tego sto­sunku do świa­ta, w swo­jej cią­gle ewolu­u­jącej twór­c­zoś­ci. A co z poezją, którą tak lubię w pra­cach Beaty? Co z naszym wspól­nym językiem bez słów? Co ze SZTUKĄ? Patrzę na kole­jne kadry i już wiem, że wszys­tko jest jak było. Rozu­miem i zaz­droszczę RADOŚCI. Też będę musi­ał tak spróbować….

Antoni Kreis, maj 2013

Bea­ta Men­drek-Mikul­s­ka — artys­ta fotografik ZPAF

Absol­wen­t­ka Policeal­nego Studi­um Fotograficznego oraz Wydzi­ału RTV Uni­w­er­syte­tu Śląskiego
w Katowicach.
Od 2008 roku członek Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików – obec­nie członek Zarzą­du ZPAF okręgu śląskiego.
Od roku 2009 wykład­ow­ca w Szkole Fotografii FOTOEDUKACJA w Katow­icach w zakre­sie Kom­pozy­cji Obrazu Fotograficznego oraz Tech­nik Fotograficznych – pra­cow­n­ia cyfrowa.
Orga­ni­za­tor­ka i wykład­ow­ca kursów i warsz­tatów fotograficznych.

W lat­ach 2003 – 2006 założy­ciel­ka i uczest­nicz­ka dzi­ałań Grupy Fotograficznej NATECHWILE.
Od roku 2002 orga­ni­za­tor­ka i współor­ga­ni­za­tor­ka wielu wys­taw i pro­jek­tów artysty­cznych, m.in. współpra­ca z Galer­ią Szyb Wil­son, Galer­ią Cza­kram, Galer­ią Katow­ice ZPAF w Katowicach.
W 2004 r. współor­ga­ni­za­tor­ka Między­nar­o­dowego Fes­ti­walu Sztuk Wiz­ual­nych EWNS w Katowicach.

Prace w zbio­rach Muzeum Śląskiego w Katow­icach, Śląskiej Kolekcji Fotografii Artysty­cznej w Katow­icach, Muzeum Miejskiego w Sos­now­cu oraz w kolekc­jach prywatnych.

Strona autors­ka — www.horyzonty.net

————————————————————————-

Hap­pen­ing “Wszys­tkie dro­gi prowadzą do fotografii”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki serdecznie zaprasza do wzię­cia udzi­ału w hap­peningu “Wszys­tkie dro­gi prowadzą do fotografii”.
Zadanie współ­fi­nan­sowane z budże­tu Mias­ta Katowice

Hap­pen­ing odbędzie się dnia 28 czer­w­ca 2013r. od godz. 18.00. Szczegóły w reg­u­laminie poniżej.

REGULAMINFORMULARZ ZGŁOSZENIOWY

————————————————————————-

Katarzy­na Łata-Wrona “39 części”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki serdecznie zaprasza 1 V 2013 o godz 18.30 na wernisaż wys­tawy fotografii KATARZYNY ŁATY-WRONY: „39 części”

Wernisaż odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Młyńskiej 9 I piętro. Wys­tawę moż­na oglą­dać do 29 maja.

„ Kasiu, dla Ciebie ważne jest, żeby prze­jść w sposób men­tal­ny albo duchowy
między tym, co jest, a tym, co było.
Two­ja fotografia jest sztu­ka duchową.”
Jerzy Lewczyński
marzec 2013

W kako­fonii życia to właśnie artyś­ci kon­stru­u­ją swoisty pryz­mat, przez który łatwiej, ciekaw­iej, a niekiedy bardziej refleksyjnie może­my chłonąć meandry cza­su. Takie są też prace Katarzyny. Zawarte w prezen­towanym pokazie stanow­ią jej kole­jne wer­sje portre­towe, których odsłony dają świadect­wo „wieloosobowoś­ci” autorki.Są kwin­tes­encją intrygu­ją­cych wcieleń zamknię­tych w 39 kadrach kole­jnych fotografii i w dopeł­ni­a­ją­cym ten cykl portre­cie nr 40, a potem… będą kole­jne, zapisy­wane wzorem mis­trzów, jako pamięt­nik dro­gi własnej.
Jest coś pozy­ty­wnie kobiecego w tych przymi­arkach do różnych ról, które choć wielo­bar­wne, niekiedy przy­bier­a­ją charak­ter zmagań.
W kole­jnych fotograficznych auto­portre­tach autor­ka mate­ri­al­iza­c­je swo­je różne role i wcie­le­nia, niekiedy kre­owane, niekiedy uch­wycone w sposób nat­u­ral­ny. Obnaża uczu­cia i emoc­je otacza­jące ją w pro­ce­sie sytuowa­nia siebie w struk­turze świata.
Nowy pokaz prac Katarzyny zawarty w prezen­towanym cyk­lu „39 opowieś­ci z życia Katarzyny + ta jed­na” jest pro­jek­tem o autore­fleksyjnej wymowie. Zestaw­ia prag­nienia z realia­mi bytu.
Cykl tych fotografii zaświad­cza także o umiejęt­noś­ci humorysty­cznego i zdys­tan­sowanego pode­jś­cia do prze­myśleń o sobie i włas­nej twórczości.
Krea­cyjny charak­ter fotografii, treś­ciowe i for­malne ekspery­men­ty o bogatej warst­wie obra­zowej i ciekawej kon­wencji styl­isty­cznej wyda­ją się być wyzwaniem zarówno dla odbior­cy, jak i samej autor­ki, która win­na dopisy­wać kole­jne obrazy swej wyobrażonej, jak i rzeczy­wis­tej biografii fotograficznej.
Danu­ta Kowalik-Dura
kwiecień 2013

Patrząc na siebie, co widzę?
Wiel­ki spek­takl kobiecości.
Odgry­wam swe role — pół na pół.
Jakże częs­to nie godzę się na męską część siebie…
I boję się ludzi, ich spojrzeń…
nie akcep­tu­jąc siebie nie przyj­mu­ją mej nagości.
Tylko tar­cza masek ochroni mnie przed kole­jnym ciosem.
Odwracam twarz od lustra..
gas­ną światła…
czy moż­na wal­czyć z ciemnością?
Ale wystar­czy jeden promyk światła…
i wiem kim jestem.
Zegar wybi­ja czter­dzi­estą godzinę
mego istnienia.
kur­ty­na idzie w górę…
Marek Wesołowski
kura­tor wystawy

————————————————————————-

Wys­tawa fotografii “PRZEGLĄD”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki serdecznie zaprasza 03 IV 2013 o godz 18,30 na wernisaż wys­tawy fotografii członków Okręgu Śląskiego ZPAF: „PRZEGLĄD”. Autorzy prac: J. Byr­czek, M. Cała, J. Cho­j­nac­ki, A. Gola, S. Jodłows­ki, T. Jodłows­ki, A. Kreis, M. Locher, J. Łakom­s­ki, K. Łata-Wrona, A. Ławry­wian­iec, B. Men­drek-Mikul­s­ka, B. Mich­nik, M. Miełek, K. Miller, H. Morcinek, J. Mor­mul, J. Now­ic­ka, P. Oleś, Z. Saw­icz, T. Stutz, M. Sza­last, M. Wesołows­ki, J. Wol­ny, J. Zegalski.

Wernisaż odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Młyńskiej 9 I piętro. Wys­tawę moż­na oglą­dać do 25 kwietnia.

Bezpośred­nio przed wernisażem wręc­zona zostanie nagro­da im. Anny Cho­j­nack­iej “dla młodego twór­cy” za najlep­szą wys­tawę indy­wid­u­al­ną w roku 2012.

————————————————————————-

————————————————————————-

Rad­ni Wojew­ództ­wa Śląskiego uhonorowali Zbig­niewa Saw­icza Złotą Odz­naką za Zasłu­gi dla Wojew­ództ­wa Śląskiego

Fot. Arka­diusz Ławrywianiec

Fot. Arka­diusz Ławrywianiec

Zbig­niew Saw­icz urodz­ił się 8 październi­ka 1939 roku na Kre­sach Wschod­nich w Bole­chowie. Po wojnie przy­był wraz z rodzi­ca­mi na Śląsk do Gli­wic. Tutaj się wychował, ukończył Politech­nikę Śląską, tutaj zaczął fotografować i uksz­tał­tował swo­ją osobowość twórczą.

W pewnym momen­cie życia fotografia zdomi­nowała jego zain­tere­sowa­nia sztuką. W 1972 roku został członkiem Katow­ick­iego Towarzyst­wa Fotograficznego. Akty­wnie uczest­niczył w życiu artysty­cznym i orga­ni­za­cyjnym śląskiego środowiska fotografików. W listopadzie 1990 roku został przyję­ty do grona członków Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików. W swoim dorobku artysty­cznym ma udzi­ał w kilkudziesię­ciu wys­tawach kra­jowych i zagranicznych, wys­tawy indy­wid­u­alne, pub­likac­je w śląskiej prasie, pub­likac­jach książkowych i licznych wydawnictwach albu­mowych. Jego fotografie zna­j­du­ją się m.in. w zbio­rach Muzeum Śląskiego i Śląskiej Fotografii Artysty­cznej ZPAF. W ostat­nich lat­ach blisko współpracu­je z Region­al­nym Ośrod­kiem Kul­tu­ry w Katow­icach. Akty­wnie uczest­niczył w przy­go­towa­niu Kon­gre­su Kul­tu­ry Wojew­ództ­wa Śląskiego 2012, tworząc wys­tawę fotograficzną „Śląs­cy Mis­tr­zowie Pięk­na” oraz towarzyszące jej mate­ri­ały promocyjne.

O najwyższe region­alne odz­nacze­nie dla związanego od 40 lat z Katowica­mi fotografa wnioskował Adam Pas­tuch, Dyrek­tor Region­al­nego Ośrod­ka Kul­tu­ry w Katowicach.
W uza­sad­nie­niu wniosku przy­pom­ni­ał, że Zbig­niew Saw­icz jest powszech­nie cenionym fotografikiem, należy do grona najwybit­niejszych twór­ców, a także orga­ni­za­torów artysty­cznego ruchu fotograficznego w region­ie śląskim.
Infor­ma­c­ja za: http://www.slaskie.pl/strona_n.php?jezyk=pl&grupa=10&art=6116&id_menu=

————————————————————————-

UWAGA!
W związku z remon­tem kamieni­cy przy uli­cy św. Jana Gale­ria KATOWICE przeniosła się 22 lutego 2013 do kamieni­cy przy uli­cy Młyńskiej 9 (I piętro)
Adres do kore­spon­dencji pozosta­je bez zmian:
ul. św. Jana, 40–012 Katowice

————————————————————————-

————————————————————————-

Michał Cała “ŚLĄSKI I GALICJA”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki serdecznie zaprasza 06 III 2013 o godz 18,30 na wernisaż z okazji 40- lecia pra­cy twór­czej: Michał Cała “ŚLĄSK i GALICJA”. Wernisaż odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Młyńskiej 9 I piętro. Wys­tawę moż­na oglą­dać do 28 marca.

Michał Cała urodz­ił się w 1948 roku w Toruniu. W roku 1973, w trak­cie swoich studiów na Politech­nice Warsza­wskiej rozpoczął swo­ją pracę twór­czą w dziedzinie fotografii. W lat­ach 1977–1995 zamieszkał w Tychach i poświę­cił się fotografowa­niu śląskiego krajobrazu.
Jego wys­tawa “Śląsk” była eksponowana w wielu gale­ri­ach w Polsce i za granicą, a także w ramach fes­ti­walu: „2. Foto Fes­ti­val Mannheim Lud­wigshafen Heidelberg“(2007}, oraz fes­ti­walu “Noorderlicht”(2008) w Holandii.
W roku 2007 o autorze i jego śląs­kich zdję­ci­ach napisał British Jour­nal of Photography.
Drugim ważnym cyk­lem auto­ra, nad którym pra­cow­ał w lat­ach 1976–1990, jest seria zdjęć „Gal­ic­ja”. Zdję­cia z tej serii były pokazane w ramach indy­wid­u­al­nej wys­tawy „Paysages de Pologne” w Galerie Con­traste w Bor­deaux w 1985 r.
Autor dwukrot­nie otrzy­mał Grand Prix na Bien­nale Kra­jo­brazu Pol­skiego w Kiel­cach w 1979 i 1983 r. Zajął też I miejsce na konkur­sie Pil­sner IPA – Los Ange­les 2007 w kat­e­gorii “Indus­tri­al”.
Jego fotografie były pub­likowane w albu­mach : „Antolo­gia fotografii pol­skiej 1839–1989”, „Mis­tr­zowie pol­skiego pejza­żu”, „Pol­s­ka fotografia w XX wieku”.
Od 1984 roku jest członkiem Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików.
Obec­nie miesz­ka w Bielsku-Białej.

Wys­tawa pokazu­je i porównu­je dwa regiony graniczące ze sobą, lecz bard­zo odmi­enne: Śląsk i Galicję.
Cykl zdjęć pt. „Śląsk” przed­staw­ia kra­jo­braz prze­mysłowy i miejs­ki Górnego Śląs­ka, Zagłębia i Wałbrzy­cha w lat­ach 1975–2012. Zdję­cia pokazu­ją obiek­ty prze­mysłowe, hałdy, robot­nicze osied­la i ludzi w nich mieszkających.
„Gal­ic­ja” to cykl zdjęć wyko­nanych w lat­ach 1976–1990, przed­staw­ia­ją­cy rol­niczy pejzaż, wsie, małe miastecz­ka, oraz ich mieszkańców w ubogich regionach Pol­s­ki południowo-wschodniej.
Oba cyk­le opowiada­ją o relac­jach między człowiekiem i jego środowiskiem: miejskim prze­mysłowym i wiejskim rolniczym.

————————————————————————-

UWAGA!
W związku z remon­tem kamieni­cy przy uli­cy św. Jana Gale­ria KATOWICE przenosi się 22 lutego do kamieni­cy przy uli­cy Młyńskiej 9 (I piętro)

————————————————————————-

Krzysztof Pilec­ki “ATLANTYDA; STO TYSIĘCY PATYKÓW”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki serdecznie zaprasza 06 II 2013 o godz 18,30 na wernisaż wys­tawy fotografii: Krzysztof Pilec­ki “ATLANTYDA; STO TYSIĘCY PATYKÓW” Wernisaż odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Św. Jana 10 III piętro. Wys­tawę moż­na oglą­dać do 21 lutego

Krzysztof Pilec­ki artys­ta fotografik, członek Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików od roku 1985.
Ma 54 lata, fotogra­fu­je od 14 roku życia. Brał udzi­ał w pon­ad 90 wys­tawach w polsce i za granicą
( m.in. w Edyn­bur­gu, Lud­wigshafen, Waszyn­g­tonie, Hong-Kongu). Ma na swoim kon­cie 14 wys­taw indywidualnych.
Jego prace zna­j­du­ją się w zbio­rach pry­wat­nych w Polsce i w Niem­czech oraz w zbio­rach muzeów
w Edyn­bur­gu, Duis­bur­gu, Sos­now­cu, Katow­icach, Zabrzu.
Przez wiele lat zaj­mował się fotografią reklam­ową wyko­rzys­tu­jąc do tego także sprzęt cyfrowy.
Obec­nie powraca do trady­cyjnego sposobu fotografowa­nia i poszuku­je odpowied­nich dla siebie tech­nik fotograficznych.

Obec­na wys­tawa “Atlanty­da; Sto Tysię­cy Patyków” jest próbą pod­sumowa­nia ostat­nich kilku miesięcy
fotografowa­nia w tech­nice Van Dyke. Jest też próbą opisa­nia najbliższego otoczenia oraz pewnych zjawisk
i sytu­acji z który­mi spo­ty­ka się na codzień.

————————————————————————-

Krzysztof Miller “OBRAZKI SENTYMENTALNE CZYLI KOCHAM PROWINCJĘ”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki serdecznie zaprasza 09 I 2013 o godz 18,30 na wernisaż wys­tawy fotografii: Krzysztof Miller “OBRAZKI SENTYMENTALNE CZYLI KOCHAM PROWINCJĘ” Wernisaż odbędzie się w Galerii Katow­ice mieszczącej się w Katow­icach przy ul. Św. Jana 10 III piętro. Wys­tawę moż­na oglą­dać do 31 stycznia

Obraz­ki sen­ty­men­talne czyli kocham prowincję.
Kocham prow­incję! Lubię spokój małych miasteczek. To, że każdy jest tu sobą, niczego i
niko­go nie uda­je. Tu nie przy­jeżdża się robić kari­erę ani zara­bi­ać ciężkie pieniądze. Za to
częs­to moż­na spotkać ludzi szcz­erych i z wielką pasją. Ciche, urokli­we zakamarki.
Sen­ty­men­tal­izm i poez­ja tych miejsc fas­cynu­je mnie od dawna.
Krzysztof Miller

Krzysztof Miller ur 01 05 1953r. w Tarnows­kich Górach — absol­went wydziału
oper­a­torskiego Państ­wowej Wyższej Szkoły Fil­mowej, Teatral­nej i Telewiz­yjnej w
Łodzi(1980r). Autor zdjęć do filmów fab­u­larnych, doku­men­tal­nych. Współpra­ca z ARTE, ZDF, Canal+, Dis­cov­ery oraz Telewiz­ją Polską.
Członek Sto­warzyszenia Fil­mow­ców Pol­s­kich oraz Związku Pol­s­kich Artystów
Fotografików Okręg. Śląski.

————————————————————————-