Muzeum Fotografii w Janowie Lubel­skim oraz Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza­ją na wys­tawę fotografii Antoni Kreis „Opowieś­ci camery obscury”. Wernisaż odbędzie się 9 lutego 2024 roku o godz. 18.00 w siedz­i­bie Muzeum ul.Jana Zamoyskiego 20, 23–300 Janów Lubel­s­ki. Wys­tawę moż­na oglą­dać do 5 mar­ca 2024 roku.

ANTONI KREIS — urodz­ił się w 1956 roku w Chor­zowie. Fotogra­fu­je nieprz­er­wanie od 12 roku życia. Członek Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików od 2003 roku. Wielo­let­ni członek Zarzą­du Okręgu Śląskiego oraz Okrę­gowej Komisji Kwal­i­fika­cyjnej Okręgu Śląskiego ZPAF. Lau­re­at dziesiątek nagród
w konkur­sach fotograficznych, w lat­ach siedemdziesią­tych i osiemdziesią­tych ubiegłego wieku akty­wny i wielokrot­nie nagradzany autor filmów tak zwanego ama­torskiego kina nieza­leżnego. Jest autorem fil­mu „Piosen­ka dla robot­ni­ka ran­nej zmi­any”, który znalazł się w grupie stu najlep­szych filmów krótkome­trażowych pol­skiej kine­matografii, tym samym znalazł się w zbio­rach Fil­mote­ki Nar­o­dowej. Uczest­nik pon­ad dwus­tu wys­taw zbiorowych w kra­ju i za granicą, autor blisko stu wys­taw indy­wid­u­al­nych. W lat­ach osiemdziesią­tych XX wieku eta­towy fotore­porter Biu­ra Infor­ma­cji NSZZ Sol­i­darność Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Orga­ni­za­tor kursów fotograficznych i wykład­ow­ca na kur­sach i w szkołach fotografii. Jego twór­c­zość, zdaniem kry­tyków jest trud­na do jed­noz­nacznego zak­wal­i­fikowa­nia: częs­to zmienia zain­tere­sowa­nia od klasy­cznego portre­tu, poprzez repor­taż, pejzaż aż po nurt awan­gar­dowy. Częs­to wyko­rzys­tu­je tech­ni­ki z pogranicza sztuk plas­ty­cznych. Ma opinię twór­cy nieprzewidy­wal­nego. Sam o sobie mówi, że „obser­wu­je i kolekcjonu­je emoc­je i obrazy…”.
Jego artysty­czne cre­do: „fotografia nie może być nud­na, sztu­ka powin­na być nieobliczal­na”. W 2023 roku za swą dzi­ałal­ność artysty­czną odz­nac­zony brą­zowym Medalem Zasłużony Kul­turze Glo­ria Artis.

Antoniego Kreisa Opowieś­ci camery obscury

Fotografowanie, jak i inne czyn­noś­ci, bywa trudne. Czy oznacza to, że robi­e­nie zdjęć nie ma sen­su? Nie – pokazu­je to zestaw zapro­ponowany przez Antoniego Kreisa. Opowieś­ci camery obscury to pogoń za niedoś­cignionym, pró­ba zilus­trowa­nia nieobec­nego. Autor pod­czas pra­cy nad wys­tawą stał się więc kimś na ksz­tałt współczes­nego Don Kicho­ta, błęd­nego ryc­erza porusza­jącego się po fotograficznych dro­gach i korzys­ta­jącego jed­nocześnie z każdej możli­wej ścież­ki na rozwidleniu.
Antoni Kreis poprzez swo­ją ser­ię fotografii próbu­je pokazać to czego nie ma. Widz w zetknię­ciu z tymi obraza­mi musi wysil­ić swo­ją wyobraźnię. Jest przez auto­ra nakierowywany na konkretne sko­jarzenia. Siłą zdję­cia jest to, że cza­sem widz­imy na nim coś, co nigdy nie stanęło przed aparatem. Każdy widz odbierze obraz na swój unikalny sposób.
Fotografik poprzez swo­ją ser­ię pokazu­je także ciągłą walkę, którą codzi­en­nie musi odby­wać twór­ca. Kre­ować coś nieoczy­wis­tego, śledz­ić cią­gle zmieni­a­jącą się rzeczy­wis­tość, wychodz­ić poza bez­pieczne granice, zapuszczać się w miejs­ca niedostęp­ne. W ten sposób pow­sta­ją dzieła, które bez motywacji i przełamy­wa­nia włas­nych ograniczeń artysty nie mogły­by pow­stać. Każdy twór­ca mierzy się z brakiem motywacji, brakiem wiz­ji, prze­ci­wnoś­ci­a­mi losu a nawet lenist­wem, gdy uda­je się je przezwyciężyć mamy do czynienia z ogrom­nym sukce­sem. W ten sposób pow­sta­ją najwięk­sze dzieła.
Wiz­ual­nie Opowieś­ci camery obscu­ra są melan­choli­jne, ciągnące się jak pajęczy­na na wietrze. Czas w kadrach Kreisa został zatrzy­many, a pię­kno w zwycza­jnoś­ci dostrzeżone przez bard­zo sze­roko otwarte oczy.
Kamil Myszkowski