Wystawa fotografii: ANTONIEGO KREISA: „SEMANA SANTA – sacrum i profanum (Wielki Tydzień w hiszpańskiej Maladze)”

Wys­tawa fotografii: ANTONIEGO KREISA:
SEMANA SANTA – sacrum i pro­fanum (Wiel­ki Tydzień w hisz­pańskiej Maladze)”
Muzeum „Górnośląs­ki Park Etno­graficzny w Chorzowie”
Gale­ria na piętrze
6 kwiet­nia – 31 maja 2022

Hisz­pańs­ki Wiel­ki Tydzień to dziś jed­na z najwięk­szych atrakcji turysty­cznych Hisz­panii. Mala­ga to rodzinne mias­to Pablo Picas­sa, oraz znanego akto­ra Anto­nio Ban­derasa. Co roku – w Wiel­ki Tydzień (Sem­ana San­ta) poprzedza­ją­cy Świę­ta Wielka­noc­ne – do Mala­gi przy­by­wa­ją set­ki tysię­cy turys­tów z całego świa­ta. Mis­teri­um, jakie odby­wa się na uli­cach drugiego co do wielkoś­ci mias­ta Andaluzji, zach­wyca zarówno roz­machem, jak i niespo­tykanym kli­matem. Od rana do wiec­zo­ra ulice przemierza­ją liczne pro­ces­je złożone z członków trady­cyjnych bractw i sto­warzyszeń religi­jnych, sku­pi­onych przy parafi­ach, poprze­bier­anych w wielo­bar­wne szaty. Każde z bractw posi­a­da charak­terysty­czny dla siebie kolor szat i bierze udzi­ał w odpowied­nim dniu Wielkiego Tygod­nia maszeru­jąc w otocze­niu plat­formy — tronu, która waży nier­az nawet kil­ka ton. Zna­j­du­jące się na nich fig­ury tonące
w żywych kwiat­ach i w blasku świec, częs­to ozdo­bione mis­ternej robo­ty bal­dachi­ma­mi, to niekiedy bez­cenne dzieła sztu­ki sakral­nej z cza­sów śred­niowiecznych, a dźwigane są przez mężczyzn tzw. costaleros. Na wys­taw­ie prezen­towane jest 55 czarno-białych i kolorowych fotografii wyko­nanych przez auto­ra w Mal­adze, w 2010 roku.

ANTONI KREIS
Urodz­ił się w 1956 roku w Chor­zowie. Fotogra­fu­je od pon­ad czter­dzi­es­tu lat. Wielo­let­ni członek Zarzą­du Okręgu Śląskiego oraz Okrę­gowej Komisji Kwal­i­fika­cyjnej Okręgu Śląskiego ZPAF. Lau­re­at dziesiątek nagród w konkur­sach fotograficznych, w lat­ach siedemdziesią­tych i osiemdziesią­tych ubiegłego wieku akty­wny i wielokrot­nie nagradzany autor filmów tak zwanego ama­torskiego kina nieza­leżnego. Jest autorem fil­mu „Piosen­ka dla robot­ni­ka ran­nej zmi­any”, który znalazł się w grupie stu najlep­szych filmów krótkome­trażowych pol­skiej kine­matografii. Uczest­nik pon­ad dwus­tu wys­taw zbiorowych w kra­ju i za granicą, autor blisko stu wys­taw indy­wid­u­al­nych. W lat­ach osiemdziesią­tych XX wieku eta­towy fotore­porter NSZZ Sol­i­darność Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Orga­ni­za­tor kursów fotograficznych i wykład­ow­ca na kur­sach i w szkołach fotografii. Jego twór­c­zość, zdaniem kry­tyków jest trud­na do jed­noz­nacznego zak­wal­i­fikowa­nia: częs­to zmienia zain­tere­sowa­nia od klasy­cznego portre­tu, poprzez repor­taż, pejzaż aż po nurt awan­gar­dowy. Częs­to wyko­rzys­tu­je tech­ni­ki z pogranicza sztuk plas­ty­cznych. Ma opinię twór­cy nieprzewidy­wal­nego. Sam o sobie mówi, że „obser­wu­je i kolekcjonu­je emoc­je i obrazy…” Jego artysty­czne cre­do: „fotografia nie może być nud­na, sztu­ka powin­na być nieobliczalna”.